| ดวงเดือน | น. คำสุภาพของโรคกลาก. |
| ดวงเดือนประดับดาว | น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง. |
| กลา | (กะลา) น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน |
| แข | น. ดวงเดือน, พระจันทร์. |
| จันท์ | น. จันทร์, ดวงเดือน. |
| จันทร-, จันทร์ | (จันทฺระ-) ในกลอนบางทีอ่านเป็น [ จันทอน, จัน ] น. ดวงเดือน, เรียกเทวดาองค์หนึ่งในนิยายว่า พระจันทร์, ในตำราโหราศาสตร์เป็นชื่อดาวพระเคราะห์ที่ ๒ |
| จันทรพิมพ์ | น. ดวงเดือน, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงจันทร์, จันทรมณฑล ก็ว่า. |
| เจ้า ๓ | น. คำนำหน้าชื่อเพื่อแสดงว่าเป็นเชื้อสายเจ้านายฝ่ายเหนือ เช่น เจ้าดวงเดือน |
| โฉมยง | น. รูปร่างงามสง่า เช่น หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย ควรจะนับว่าชายโฉมยง (อิเหนา), หญิงงามสง่า เช่น พระเพื่อนโฉมยงหย้อง อยู่เพี้ยงดวงเดือน (ลอ). |
| แถง | (ถะแหฺง) น. ดวงเดือน, เดือน. |
| บุหลัน | (-หฺลัน) น. เดือน, ดวงเดือน, พระจันทร์. (ช.) |
| มนทกานติ | น. “ผู้มีรัศมีอ่อน” คือ ดวงเดือน. |
| ลาว ๒ | น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทยสำเนียงลาว เช่น ลาวกระแซ ลาวดวงเดือน ลาวดำเนินทราย ลาวเจริญศรี ลาวครวญ. |
| โสมส่องแสง | น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา หน้าทับสองไม้ แต่งขยายขึ้นจากเพลงลาวดวงเดือน หรือ ลาวดำเนินเกวียน. |