แขวะ | พูดชวนวิวาท. |
ตีรวน | ก. แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท, รวน ก็ว่า. |
ท้าทาย | ก. ชวนวิวาท เช่น เพราะเขาว่าท้าทายว่าจะทำอันตรายแก่ท่านไท้บรมนาถราชบิดา (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์) |
ป่องร่า | น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. |
โย ๑ | ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. |
รวน | แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท เช่น เขาถูกรวน, ตีรวน ก็ว่า. |
หาเรื่อง | ชวนวิวาท เช่น พวกเรานั่งอยู่ดี ๆ มาหาเรื่องกันได้. |
aggravate | (vt) ทำให้โกรธ, See also: ยั่วยุ, ชวนวิวาท, ทำให้รำคาญ, Syn. irritate, annoy, provoke |