| จำใจ | (v) be unwilling, See also: be reluctant, Syn. ฝืนใจ, ไม่เต็มใจ, Ant. เต็มใจ, Example: จริงๆ แล้วเขาอยากจะนอนต่อเพราะอากาศดี แต่ต้องจำใจลุกจากเตียงเพราะต้องไปเรียน, Thai Definition: ไม่อยากทำแต่ต้องทำ |
| ประจำใจ | (v) adhere to, See also: stick fast to, attach, cling to, keep something in mind, Example: เขายึดคติทำดีได้ดีเป็นคติประจำใจเขาในการดำเนินชีวิต, Thai Definition: ยึดไว้ในใจ |
| จำใจต้อง | (v) be forced, See also: be bound, be compelled, be obliged, do unwillingly, do against one's will, Syn. จำใจ, ฝืนใจ, Ant. เต็มใจ, Example: รัฐบาลบังคลาเทศจำใจต้องเปิดค่ายผู้ลี้ภัยหลายแห่งบริเวณชายแดนโดยได้รับความช่วยเหลือจากสหประชาชาติ, Thai Definition: ทำอย่างนั้นเสียไม่ได้หรือไม่เต็มใจ |
| แกน | ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน. |
| ค้ำคอ | ก. ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น. |
| จำ ๓ | ก. อาการที่ต้องฝืนใจทำ เช่น จำใจจากแม่เปลื้อง ปลิดอก อรเอย (นิ. นรินทร์). |
| ตะพาย | เรียกกิริยาที่เอาเชือกร้อยช่องจมูกวัวควายที่เจาะ ว่า สนตะพาย, ใช้โดยปริยายแก่คนว่า ถูกสนตะพาย หรือ ยอมให้เขาสนตะพาย หมายความว่า ถูกบังคับให้ยอมทำตามด้วยความจำใจ ความหลง หรือความโง่เขลาเบาปัญญา |
| บากหน้า | ก. ยอมเสียหน้าเข้าไปขอความช่วยเหลือด้วยความจำใจจำเป็น. |
| แบกหน้า | ก. จำใจกลับมาแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทำไม่ดี ไม่ถูกต้อง หรือไม่เหมาะสมมาก่อน, ทนอายทำสิ่งที่จำเป็นต้องทำ, เช่น แบกหน้าไปกู้เงินเขา. |
| ผีถึงป่าช้า | ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก. |
| ฝืน | ก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ |
| ยิ้มแห้ง | ก. จำใจยิ้ม. |
| วิหารธรรม | (วิหาระทำ) น. ธรรมประจำใจ. |
| สนตะพาย | ก. กิริยาที่เอาเชือกร้อยช่องจมูกวัวควายที่เจาะ ซึ่งเรียกว่า ตะพาย, ใช้โดยปริยายแก่คนว่า ถูกสนตะพาย หรือ ยอมให้เขาสนตะพาย หมายความว่า ถูกบังคับให้ยอมทำตามด้วยความจำใจ ความหลง หรือ ความโง่เขลาเบาปัญญา. |
| สร้อย ๔ | (ส้อย) น. ผู้หญิง, นาง, เช่น จำใจจำจากสร้อย (ตะเลงพ่าย). |
| สัมผัสอักษร | น. สัมผัสพยัญชนะที่มีเสียงพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน เช่น จำใจจำจากเจ้า จำจร (ตะเลงพ่าย), คูนแคขิงข่าขึ้น เคียงคาง (หลักภาษาไทยของกำชัย ทองหล่อ). |
| อมความ | จำไว้ในใจ, จำใจความได้. |