ฆ่าฟัน | (v) kill, See also: assassinate, murder, slay, slaughter, Syn. ฆ่า, ทำลายล้าง, กำจัด, สังหาร, ประหาร, ทำลาย, Example: ถ้าเกิดมียิงฆ่าฟันกันขึ้นต้องมีผู้คนล้มตายแน่นอน |
การฆ่าฟัน | (n) killing, Example: การฆ่าฟันนำมาซึ่งการสูญเสียเลือดเนื้อ |
รบราฆ่าฟัน | (v) go to war, See also: make war, fight, battle, fight (with weapons) at close quarters, Syn. ต่อสู้, Ant. สมัครสมานสามัคคี, สามัคคี, Example: เขาเสนอให้มีการเจรจาสันติภาพกันเสียที หลังจากรบราฆ่าฟันกันมาหลายยกแล้ว, Thai Definition: ต่อสู้กันเพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามตาย |
รบราฆ่าฟัน | (v) go to war, See also: make war, fight, battle, fight (with weapons) at close quarters, Syn. ต่อสู้, Ant. สมัครสมานสามัคคี, สามัคคี, Example: เขาเสนอให้มีการเจรจาสันติภาพกันเสียที หลังจากรบราฆ่าฟันกันมาหลายยกแล้ว, Thai Definition: ต่อสู้กันเพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามตาย |
ฆ่าฟัน | ก. ใช้อาวุธฆ่ากัน. |
ชู้เหนือผัว | น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงซึ่งสามียังมีชีวิตอยู่ เช่น หญิงใดทำชู้เหนือผัว ผัวจับชู้ได้มิทันพิจารณาบันดาลโกรธตีด่าฆ่าฟันแทงชายชู้นั้นตาย (สามดวง ลักษณ-ผัวเมีย). |
ตาด ๔ | น. ชื่อมองโกลเผ่าหนึ่งที่ชอบรบราฆ่าฟันและอพยพเร่ร่อนอยู่เสมอ บางทีก็เรียกว่า ตาดมองโกล, ชื่อภาษาของพวกตาด ใช้พูดกันในดินแดนตั้งแต่ทิวเขาอูราลทางตะวันตกไปจนถึงทิวเขาอัลไตทางตะวันออก. |
มิคสัญญี | น. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. |
รบทัพจับศึก | ก. รบราฆ่าฟันกับข้าศึกศัตรู. |
รบรา | ก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง. |
สงคราม | (-คฺราม) น. การรบใหญ่ที่มีคนจำนวนมากต่อสู้ฆ่าฟันกัน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สงครามชีวิต สงครามปาก. |
สัตถันดร, สัตถันดรกัป | (สัดถันดอน, สัดถันดะระกับ) น. ระยะเวลาที่คนเสื่อมจากศีลธรรมอย่างที่สุด มีการรบราฆ่าฟันกัน ไม่รู้จักญาติพี่น้อง เกิดขึ้นเมื่อมนุษย์มีโทสะหนา เช่น ห้าขวบมีฆราวาส ใจร้ายกาจโกลี กัลปนั้นมีนามกร ชื่อสัตถันดรพึงมี (มาลัยคำหลวง). (ป. สตฺถ ว่า อาวุธ + อนฺตร). (ดู อันตรกัป ประกอบ). |