| สกปรก | (สกกะปฺรก) ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก. |
| mess | (n) คนไม่เรียบร้อย, See also: คนสกปรก |
| pig | (n) คนสกปรก (คำไม่เป็นทางการ), See also: คนมูมมาม, คนที่เหมือนหมู, คนตะกละตะกลาม |
| sloven | (n) คนสกปรก, See also: คนไม่เป็นระเบียบ, Syn. drab, slattern |
| pig | (พิก) n. หมู, สุกร, หมูป่า, เนื้อหมู, คนสกปรก, คนมูมมาม, คนที่เหมือนหมู, คนรั้น, ตำรวจ, นักสืบ, หญิงที่มั่วโลกีย์, ม้าเลว, โลหะที่เอาออกมาจากเตาหลอม, กลีบผลส้ม. vi. ออกลูกหมู, อยู่กันอย่างหมู |
| hog | (n) หมูตอน, คนตะกละ, คนเห็นแก่ตัว, คนสกปรก |
| pig | (n) หมู, สุกร, คนสกปรก, คนตะกละ, คนมูมมาม |
| sloven | (n) คนสะเพร่า, คนสกปรก, คนเลินเล่อ |