| ขิก | น. เรียกรูปจำลองอวัยวะเพศชาย ใช้เป็นเครื่องรางของขลัง ว่า ไอ้ขิก หรือ อ้ายขิก. |
| ขิก ๆ | ว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น. |
| ขิกหัว | ก. หัวเราะเบา ๆ เช่น พระลออดบ่ได้ ขิกหัว (ลอ). |
| ปลัดขิก | (ปะหฺลัด-) น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ขุนเพ็ด ทองระอา หรือ ดอกไม้เจ้า ก็เรียก. |
| มธุมักขิกา | น. แมลงผึ้ง. |
| มักขิกา, มักขิกาชาติ | น. แมลงวัน. |
| อ้ายขิก | น. ขิก, เขียนเป็น ไอ้ขิก ก็มี. |
| ไอ้ขิก | น. ขิก, เขียนเป็น อ้ายขิก ก็มี. |
| ขุนเพ็ด | น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ปลัดขิก ทองระอา หรือ ดอกไม้เจ้า ก็เรียก, ราชาศัพท์ว่า ทองพระขุน. |
| เครื่องคาด | น. เครื่องรางบางชนิด เช่น ตะกรุด ลูกสะกด ปลัดขิก ใช้ร้อยเชือกสำหรับคาดเอว. |
| ดอกไม้เจ้า | น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ขุนเพ็ด ทองระอา หรือ ปลัดขิก ก็เรียก. |
| ทองระอา | น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ขุนเพ็ด ปลัดขิก หรือ ดอกไม้เจ้า ก็เรียก. |