| ขาดสะบั้น | (v) terminate, See also: be cut off, be separated, Example: ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับญี่ปุ่นไม่ขาดสะบั้นลงเมื่อสงครามโลกฯ ยุติและทวีความใกล้ชิดในช่วงภายหลังต่อมา, Thai Definition: แยกออกจากกันอย่างเด็ดขาด |
| สะบั้น | ว. อาการที่แยกหรือขาดจากกันอย่างเด็ดขาด เช่น สัมพันธภาพขาดสะบั้น ความรักขาดสะบั้น, โดยปริยายหมายความว่า อย่างยิ่ง, อย่างมาก, เช่น กินสะบั้น. |
| asunder | (adv) ขาดสะบั้น, กระจายออก, แยกจากกัน |