ขอบฟ้า | น. แนวที่เห็นเสมือนฟ้าจดกับแผ่นดินหรือทะเล, โดยปริยายหมายถึงไกลมากจนประมาณระยะทางไม่ได้. |
สุดขอบฟ้า | ว. ไกลมากที่สุด เช่น ต่อให้หนีไปอยู่สุดขอบฟ้า ก็จะตามให้พบ, สุดหล้าฟ้าเขียว ก็ว่า. |
ขี้เดือด | น. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ. |
ขึ้น ๑ | แรกปรากฏจากขอบฟ้า เช่น ตะวันขึ้น |
ตกดิน | ก. อาการที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป. |
ตะวันขึ้น | ก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก. |
ตะวันตก | ก. ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันขึ้น, ตะวันตกดิน ก็เรียก |
ตะวันตก | เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ว่า ทิศตะวันตก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันออก |
ตะวันยอแสง | ก. ลักษณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แต่ยังเห็นแสงตะวันจับขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้ม. |
ตะวันออก | ว. เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า ว่า ทิศตะวันออก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันตก |
ตะวันอ้อมข้าว | น. ลักษณะที่ดวงอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้าทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ โคจรอ้อมลงสู่ขอบฟ้าทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ในฤดูหนาว ซึ่งเป็นฤดูเก็บเกี่ยวข้าว, ที่เรียกเช่นนั้น เพราะเชื่อว่าตะวันเลี่ยงไม่ให้ความร้อนเผารวงข้าวที่กำลังสุก และเวลาเก็บเกี่ยวก็ไม่ร้อนมากนัก. |
ยอแสง | ว. ปรากฏการณ์ที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า แต่ยังเห็นแสงตะวันจับขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้ม, มักใช้ว่า ตะวันยอแสง. |
เยี่ยม ๑ | โผล่ออก เช่น พระจันทร์เยี่ยมขอบฟ้า. |
ลัคน-, ลัคน์, ลัคนา | (ลักคะนะ-, ลัก, ลักคะนา) น. ราศีที่ปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้าทางทิศตะวันออกในเวลาเจ้าของชะตาเกิด เช่น นาย ก เกิดเวลา ๑๑.๐๐ น. ลัคนาสถิตราศีกันย์, ในดวงชะตาถ้าอาทิตย์อยู่ในราศีเดียวกับลัคน์ เรียกว่า อาทิตย์กุมลัคน์ |
สุดหล้าฟ้าเขียว | ว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า. |
เส้น | รอยที่ปรากฏเป็นทางบนพื้นเป็นแนว เช่น เส้นขอบฟ้า |
แสงเงินแสงทอง | น. แสงที่ปรากฏบนขอบฟ้าทางทิศตะวันออก เมื่อเวลาจะรุ่งสว่าง เมื่อแรกเป็นสีขาว เรียกว่า แสงเงิน แล้วแปรเป็นสีแดง เรียกว่า แสงทอง. |
beyond | (n) ที่ที่อยู่ไกล, See also: ที่ที่ห่างไกล, สุดขอบฟ้า |
crepuscular | (adj) ที่เกี่ยวกับช่วงเวลาพระอาทิตย์จวนจะลับขอบฟ้า |
evening star | (n) ดาวที่มักจะเห็นสว่างอยู่ทางขอบฟ้าด้านตะวันตกในช่วงหลังพระอาทิตย์ตกดิน โดยปกติแล้วจะเป็นดาวศุกร์ แต่บางครั้งก็เป็นดาวพุธ, See also: ดาวประจำเมือง, Syn. Hesperus, Venus |
horizon | (n) ขอบฟ้า, See also: เส้นขอบฟ้า, Syn. apparent horizon |
rise | (vi) (ดวงอาทิตย์) ปรากฏขึ้นจากขอบฟ้า |
rise | (n) การปรากฏขึ้นเหนือเส้นขอบฟ้า |
skyline | (n) เส้นขอบฟ้า, Syn. horizon |
twilight | (n) แสงของดวงอาทิตย์ขณะที่จะลับจากขอบฟ้า |
vertical | (adj) ซึ่งตั้งตรง, See also: ซึ่งตั้งฉากกับขอบฟ้า, ซึ่งเป็นแนวดิ่ง, Syn. erect, upright, Ant. flat, horizontal |
horizon | (ฮะไร'เซิน) n. ขอบฟ้า, ขอบเขต, สายตา, เส้นขอบฟ้า, ระดับ, ตำแหน่ง, ชั้น |
moonrise | (มูน'ไรซ) n. การขึ้นของดวงจันทร์เหนือขอบฟ้า, เวลาที่ดวงจันทร์ขึ้นเหนือขอบฟ้า |
vertical | (เวอ'ทิเคิล) adj. ซึ่งตั้งตรง, ซึ่งตั้งฉากกับแนวราบของขอบฟ้า, ตรงดิ่ง, เกี่ยวกับหรืออยู่บนจุดสุดยอด, ตามยาว, เกี่ยวกับกระหม่อม, เกี่ยวกับกลางกบาล, เกี่ยวกับการรวมกำลังผลิต หรือจำหน่ายสินค้าชนิดหนึ่ง n. สิ่งที่ตั้งตรง, ตำแหน่งที่ตั้งตรง, แนวตั้งฉาก คำศัพท์ย่อย: |