3 ผลลัพธ์ สำหรับ *กำเลา*
หรือค้นหา: กำเลา, -กำเลา-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กำเลาว. โง่, อ่อน, ไม่รู้เท่าทัน, ไม่มีไหวพริบ, เช่น ดุจตักแตนเต้นเห็นไฟ บมิใฝ่หนีไกล กำเลากำเลาะหวังเขญ (อนิรุทธ์).
กำเลาะว. หนุ่ม, สาว, เช่น หากกูกำเลาะหลงกาม ไป่คำนึงความ แลโดยอำเภอลำพัง (สุธน).
เขลาะ(เขฺลาะ) ว. กำเลาะ, หนุ่ม, สาว.

Time: 0.0252 seconds, cache age: 45.772 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/