| กำเริบ | (v) increase, See also: extend, relapse, recurrence, Example: เมื่อร่างกายอ่อนแอลงจากสาเหตุใดก็ตามเชื้อที่อยู่ในร่างกายก็จะกำเริบเกิดเป็นโรคขึ้น, Thai Definition: รุนแรงขึ้น |
| กำเริบ | (v) mutiny, See also: be insolent, be intense, Syn. กำแหง, บังอาจ, โอหัง, เหิมเกริม, อหังการ, ผยอง, ลามปาม, โอหัง, Example: ลูกจ้างบางคนเราต้องคอยปรามๆ ไว้ไม่ให้เหลิงหรือกำเริบ |
| กำเริบเสิบสาน | (v) mutiny, See also: be insolent, be intense, run wild, Syn. กำแหง, กำเริบ, โอหัง, เหิมเกริม, ผยอง, เหิมใจ, Example: นับจากศัตรูได้ชัยชนะแล้วก็กำเริบเสิบสานขึ้นทุกที |
| กำเริบ | ก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ. |
| กำเริบเสิบสาน | ก. ได้ใจ, เหิมใจ. |
| กระเหิม | ว. เหิม, กำเริบ, ลำพองใจ. |
| ของแสลง | น. ของที่กินแล้วทำให้โรคกำเริบ, สิ่งที่ไม่ถูกกับโรค. |
| จับหืด | ก. อาการที่คนกำลังหอบหายใจไม่ทันเนื่องจากหืดกำเริบ. |
| ได้ใจ | ก. เหิมใจ, ย่ามใจ, ชะล่าใจ, กำเริบ. |
| ธาตุโขภ | (ทาตุโขบ) น. ความกำเริบของธาตุ ได้แก่ธาตุทั้ง ๔ ในร่างกายไม่ปรกติ มีอาหารเสียเป็นต้น. |
| บาดทะจิต | น. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง มักกำเริบขึ้นเป็นครั้งคราว มีอาการหงุดหงิด จิตฟุ้งซ่าน. |
| ผิดสำแดง, ผิดสำแลง | ก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ. |
| ฟอง ๓ | ก. คะนอง, กำเริบ. |
| ฟองกาม | ก. กำเริบกาม. |
| เฟื่อง ๑ | เรียกโรคที่มีเสมหะกำเริบ ว่า เสมหะเฟื่อง. |
| ยวนยี | ก. เคล้าคลึงชวนให้กำเริบรัก, คลึงเคล้าให้เป็นที่พอใจ |
| ยั่วยวน | ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งกำเริบรักหรือเกิดความใคร่. |
| ยียวน | ก. เคล้าคลึงชวนให้กำเริบรัก, คลึงเคล้าให้เป็นที่พอใจ |
| ยุ | ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ. |
| สงบ | (สะหฺงบ) ก. ระงับ เช่น สงบจิตสงบใจ สงบสติอารมณ์ สงบศึก, หยุดนิ่ง เช่น คลื่นลมสงบ พายุสงบ, กลับเป็นปรกติ เช่น เหตุการณ์สงบแล้ว, ปราศจากสิ่งรบกวน เช่น จิตใจสงบ, ไม่กำเริบ เช่น อาการไข้สงบลง ภูเขาไฟสงบ, ไม่วุ่นวาย เช่น บ้านเมืองสงบปราศจากโจรผู้ร้าย. |
| สำแดง ๒ | น. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแลง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแดง หรือ ผิดสำแลง. |
| สำแลง | น. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแดง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแลง หรือ ผิดสำแดง. |
| หนักข้อ | ก. กำเริบ เช่น เด็กคนนี้ชักจะหนักข้อขึ้นทุกวัน พ่อแม่ว่ากล่าวอย่างไรก็ไม่ฟัง. |
| หนักมือ | กำเริบ เช่น โจรผู้ร้ายหนักมือขึ้นทุกวัน. |
| เห่อเหิม | ว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า. |
| เหิม | ว. กำเริบ, ลำพองใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เหิมเกริม เหิมหาญ เหิมห้าว เหิมฮึก. |
| เหิมเกริม | ก. กำเริบเสิบสาน. |
| เหิมเห่อ | ว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า. |
| อักเสบ | ว. มีพิษกำเริบเนื่องจากแผลเป็นต้น |
| เอาใหญ่ | ก. กำเริบ เช่น เดี๋ยวนี้เขาชักจะเอาใหญ่แล้ว. |
| paroxysm | ๑. อาการโรคกลับฉับพลัน๒. อาการกำเริบ๓. อาการหดเกร็ง, อาการชัก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| paroxysmal | ๑. -โรคกลับฉับพลัน๒. -กำเริบ๓. -หดเกร็ง, -ชัก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| revolt | การก่อการกำเริบ, การลุกขึ้นต่อต้าน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| revolt | การก่อการกำเริบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| recrudescence | การกลับกำเริบ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| recrudescent | -กลับกำเริบ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| storm | อาการกำเริบรุนแรง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| mutiny | การก่อการกำเริบ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| mutiny | การก่อการกำเริบ (ในกองทัพ, ในเรือ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| disease, work aggravated | โรคกำเริบเหตุงาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| flare | กำเริบทันที [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| exacerbation | การกำเริบ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| insurgency | การก่อการกำเริบ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| insurgency | การก่อการกำเริบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| insurgent | ผู้ก่อการกำเริบ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| uprising | การก่อการกำเริบ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| work aggravated disease | โรคกำเริบเหตุงาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| exacerbation | อาการกำเริบ |
| recur | (รีเคอร์') vi. เกิดขึ้นอีก, กลับมาอีก, กำเริบ, เกิดเป็นความคิดขึ้นมาอีก, พิจารณาอีก, หยิบยกขึ้นมาอีก, See also: recurringly adv. |
| recurrence | (รีเคอ'เรินซฺ) n. การเกิดขึ้นอีก, การกลับมาอีก, การกำเริบ, การหันกลับ, การหยิบยกขึ้นมาพิจารณาอีก. |
| recurrent | (รีเคอ'เรินทฺ) adj. เกิดขึ้นอีก, ปรากฎบ่อย ๆ , หันกลับ, กำเริบ, Syn. recurring, repeated, repeating |
| relapse | (รีแลพซฺ') vi., n. (การ) กลับสู่สภาพเดิม, กลับทรุด, กำเริบใหม่, กลับสู่ความเลวเดิม, See also: relapser n. relapsable adj., Syn. weaken, regress |
| revolting | (รีโวล'ทิง) adj. น่ารังเกียจ, น่าขยะแขยง, เป็นกบฏ, เอาใจออกห่าง, ซึ่งก่อการกำเริบ, Syn. disgusting |
| unconscionable | (อันคอน'เชินนะเบิล) adj. ไม่อยู่ภายใต้จิตสำนึก, ไม่ได้คุมสติ, กำเริบเสิบสาน, ไม่มีเหตุผล, ไร้จิตสำนึกชั่วคราว, เกินไป, รุนแรง. |
| insurgence | (n) การกบฏ, การจลาจล, การลุกลาม, การกำเริบ |
| insurgent | (adj) เป็นกบฏ, จลาจล, กำเริบ, ลุกลาม |
| insurgent | (n) กบฏ, อาการกำเริบ, ผู้ก่อการจลาจล |
| mutineer | (vi) กบฏ, กำเริบ, ก่อการจลาจล, แข็งข้อ, ขัดขืน |
| mutinous | (adj) เป็นกบฏ, กำเริบ, ซึ่งก่อการจลาจล, แข็งข้อ, ขัดขืน |
| paroxysm | (n) การกำเริบ, การปะทุ, การโจมตีกะทันหัน |
| recur | (vi) เกิดซ้อนๆกัน, กำเริบ, เกิดขึ้นอีก |
| recurrence | (n) การเกิดขึ้นอีก, การกำเริบ |
| recurrent | (adj) กำเริบ, เกิดขึ้นอีก, เกิดซ้อนๆกัน |
| relapse | (n) การกลับทรุด, การถอยกลับ, การกำเริบใหม่, การกลับสภาพเดิม |
| relapse | (vi) กลับทรุด, ถอยกลับ, กำเริบใหม่, กลับสภาพเดิม |
| revolt | (n) การกำเริบ, การกบฏ, การจลาจล |
| revolting | (adj) น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ, กำเริบ |