ประจักษ์พยาน | น. พยานบุคคลที่เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวกับเรื่องที่ให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองโดยตรง. |
attest | เป็นพยาน, ให้การเป็นพยาน, ลงชื่อเป็นพยาน, รับรองความถูกต้อง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
deponent | ผู้ให้การเป็นพยาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
give evidence | ให้การเป็นพยาน, เบิกความ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
testify | ให้การเป็นพยาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
depose to | (phrv) ให้การเป็นพยานในเรื่อง |
defense | (n) คำให้การ, See also: คำแก้ตัว, คำอ้างเหตุผล, คำแก้ต่าง, การแสดงหลักฐาน, หลักฐาน, การเป็นพยาน, Syn. argument, excuse, justification |
perjury | (n) การให้การเป็นพยานเท็จ, See also: การเบิกความเท็จ, การสาบานเท็จ, Syn. untruthfulness, misrepresentation, Ant. truthfulness |
testify | (vi) ให้การเป็นพยาน, See also: เป็นพยาน, ให้การยืนยัน, Syn. warrant, witness |
attestation | (อะเทสเท'เชิน) n. การให้การ, การเป็นพยาน, การรับรอง, หลักฐานพยาน |
deposal | (ดิโพ'เซิล) n. การปลด , การขับไล่, การให้การเป็นพยาน |
depose | (ดีโพซ') vt. ปลด, ขับไล่, ให้การเป็นพยาน. vi. ให้การเป็นพยาน., See also: deposable adj. deposer n. |
deposition | (เดพพะซิช'เชิน) n. การปลดออกจากตำแหน่งหรืองาน, การให้ออกจากราชสมบัติ, สิ่งที่ถูกปลด, การให้การเป็นพยาน, หนังสือให้การเป็นพยาน, การทับถม, การสะสม, การนอนก้นของตะกอน, การฝากเงิน |
perjure | (เพอ'เจอะ) vt. ให้การเป็นพยานเท็จ, เบิกความเท็จ, สาบานเท็จ., See also: perjurer n. |
perjury | (เพอ'จะรี) n. การให้การเป็นพยานเท็จ, การเบิกความเท็จ, การสาบานเท็จ, See also: perjurious adj., Syn. lie |
witness | (วิท'นิส) n. พยาน, ผู้เห็น, ผู้เซ็นชื่อรวมเป็นพยาน, หลักฐาน, คำให้การเป็นพยาน vt., vi. ดู, เห็น, เห็นด้วยตา, เป็นผู้ลงนามร่วม, เป็นพยาน, ลงนามเป็นพยาน, เป็นหลักฐาน, See also: witnessable adj. witnesser n., Syn. testifier, evidence |
attestation | (n) การเป็นพยาน, การให้การ, การรับรอง, พยานหลักฐาน, การปฏิญาณตน |