debruise | (ดะบรูซ') vt. วางทาบผิดอัน |
debris | (เดบ'บรี, เด'บรี, ดะบรี') n. ซากสลักหักพัง, เศษ, ขยะ, การสะสมของเศษหิน, ดินทรายสะสมที่ถูกพัดมาจากที่สูง, Syn. rubble |
Debruised | a. [ Cf. OF. debruisier to shatter, break. Cf. Bruise. ] (Her.) Surmounted by an ordinary; The lion of England and the lilies of France without the baton sinister, under which, according to the laws of heraldry, they where debruised in token of his illegitimate birth. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Debris | ‖n. [ F., fr. pref. dé- (L. dis) + briser to break, shatter; perh. of Celtic origin. ] |
debris | (n) ซากสลักหักพัง, See also: เศษ, ขยะ, Syn. rubble, ruins |
debris | (เดบ'บรี, เด'บรี, ดะบรี') n. ซากสลักหักพัง, เศษ, ขยะ, การสะสมของเศษหิน, ดินทรายสะสมที่ถูกพัดมาจากที่สูง, Syn. rubble |
debris | (n) ซากปรักหักพัง, เศษเล็กเศษน้อย, ตะกอน |
debris | กองเศษหิน [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
debris of Malassez; epithelial rests of Malassez | เศษเยื่อบุผิวมาลาเซ [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕] |
debris removal clause | ข้อกำหนดเคลื่อนย้ายซากทรัพย์ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Debris | เศษเนื้อตาย [การแพทย์] |
Debris, Particulate | ชิ้นเศษ [การแพทย์] |
debris | [เด-บริส] (n) เศษซาก |
debris | [เด-บรี] (n) เศษซาก |
ซาก | (n) ruins, See also: debris, wreckage, remains, Syn. #ร่องรอย, ซากปรักหักพัง, Example: วัดในสมัยกรุงศรีอยุธยาถูกพม่าเผาจนเหลือแต่ซาก, Count Unit: ซาก, Thai Definition: สิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพังแล้วเหลือแต่เค้า |
ซากปรักหักพัง | (n) ruins, See also: debris, wreckage, remains, Syn. ซาก, Example: โบราณสถานแห่งนี้เหลือแต่ซากปรักหักพัง |
ซาก | [sāk] (n) EN: ruins ; remains FR: débris [ m ] ; vestige [ m ] ; fragment [ m ] ; épave [ f ] ; carcasse [ f ] ; restes [ mpl ] |
สะเก็ด | [saket] (n) EN: scrap ; piece ; fragment FR: débris [ m ] ; fragment [ m ] |
ซากปรักหักพัง | [sākprakhakphang] (n) EN: ruins ; debris ; wreckage ; remains FR: ruines [ fpl ] ; décombres [ mpl ] |
เศษ | [sēt] (n) EN: bits ; scraps ; odds and ends ; bits and pieces ; remnants ; remainder ; leftovers FR: débris [ mpl ] ; restes [ mpl ] |
debris |
debris |
debris | (n) the remains of something that has been destroyed or broken up, Syn. dust, rubble, detritus, junk |
debris surge | (n) the sudden spread of dust and debris from a collapsing building, Syn. debris storm |
Debris | ‖n. [ F., fr. pref. dé- (L. dis) + briser to break, shatter; perh. of Celtic origin. ] |
Schwemmkegel { m } | debris cone [Add to Longdo] |
デブリ | [deburi] (n) debris (fre [Add to Longdo] |
移着 | [いちゃく, ichaku] (n, vs) adhering or embedding of wear debris in the opposing surface [Add to Longdo] |
砕片 | [さいへん, saihen] (n) debris [Add to Longdo] |