Unduke | v. t. [ 1st pref. un- + duke. ] To deprive of dukedom. Swift. [ 1913 Webster ] |
Undue | a.
|
Undueness | n. The quality of being undue. [ 1913 Webster ] |
踏ん付ける;踏んづける | [ふんづける, fundukeru] (v1, vt) (col) (See 踏みつける・ふみつける・1) to trample down; to tread on [Add to Longdo] |
気にする | [きにする, kinisuru] (exp, vs-i) to mind (negative nuance); to care about; to worry; to pay undue (amount of) attention to (something) [Add to Longdo] |
分に過ぎた | [ぶんにすぎた, bunnisugita] (adj-f) above one's means (station); undue [Add to Longdo] |
undue | (adj) ไม่เหมาะสม, See also: เกินไป, เลยเถิด, เกินควร, Syn. excessive, immoderate, overdone |
undue | (อันดู', อันดิว') adj. ไม่เหมาะสม, เกินไป, เลยเถิด, เกินควร, นอกกฎหมาย, Syn. improper |
undue | (adj) ไม่เหมาะ, เกินควร, เลยเถิด |
undue enrichment | ลาภมิควรได้ [ ดู unjust enrichment ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
undue influence; unjust influence | อำนาจครอบงำผิดคลองธรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
undue lost | ความเสียหายถึงขนาด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
undue | There is no cause for undue alarm. |
undue |
undue |
undue | (adj) not yet payable, Ant. due |
undue | (adj) not appropriate or proper (or even legal) in the circumstances, Ant. due |
undue | (adj) lacking justification or authorization, Syn. unwarranted, unjustified |
Undue | a.
|
Undueness | n. The quality of being undue. [ 1913 Webster ] |
気にする | [きにする, kinisuru] (exp, vs-i) to mind (negative nuance); to care about; to worry; to pay undue (amount of) attention to (something) [Add to Longdo] |
分に過ぎた | [ぶんにすぎた, bunnisugita] (adj-f) above one's means (station); undue [Add to Longdo] |