degeneracy | (n) ความเสื่อม, See also: ความเสื่อมทราม, Syn. deterioration |
degeneracy | (ดิเจน'เนอระซี) n. ความเสื่อม, การวิปริต |
degeneracy | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเสื่อมทราม, ความเสื่อม |
Degeneracy | พลังงานเท่ากัน [การแพทย์] |
degeneracy |
degeneracy |
degeneracy | (n) the state of being degenerate in mental or moral qualities, Syn. decadence, degeneration, decadency |
Degeneracy | n. [ From Degenerate, a. ] Willful degeneracy from goodness. Tillotson. [ 1913 Webster ] Degeneracy of spirit in a state of slavery. Addison. [ 1913 Webster ] To recover mankind out of their universal corruption and degeneracy. S. Clarke. [ 1913 Webster ] |
縮退 | [しゅくたい, shukutai] (n) { comp } degeneracy [Add to Longdo] |
縮退 | [しゅくたい, shukutai] degeneracy [Add to Longdo] |