| assuasive | (อะซเว'ซิฟว) adj. ซึ่งบรรเทา |
| dissuasive | (ดิสเว'ซิฟว) adj. ซึ่งหน่วงเหนี่ยว, ซึ่งห้ามปราม, ซึ่งยับยั้ง., See also: dissuasiveness n. ดูdissuasive |
| persuasive | (เพอสเว'ซิฟว) adj. สามารถชักจูงได้, ซึ่งชักจูง, โน้มน้าวใจ. n. สิ่งที่โน้มน้าวใจ, สิ่งจูงใจ, การล่อใจ |
| persuasive | (adj) ซึ่งชักชวน, ซึ่งเชิญชวน, ซึ่งโน้มน้าวใจ, เป็นการเกลี้ยกล่อม |
| Suasive | a. Having power to persuade; persuasive; suasory. South. “Genial and suasive satire.” Earle. -- |
| 至論 | [しろん, shiron] (n) persuasive argument [Add to Longdo] |
| 説得上手 | [せっとくじょうず, settokujouzu] (n, adj-na) persuasiveness; skilled in the art of persuasion [Add to Longdo] |
| 説得力 | [せっとくりょく, settokuryoku] (n) persuasive power [Add to Longdo] |