stipule | (n) ใบเลี้ยง |
stipule | (สทิพ'พูล) n. ใบเลี้ยง, ใบอ่อนที่ฐานของใบรวม., See also: stipular adj. |
stipule | หูใบ [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
stipule | หูใบ, ส่วนที่งอกออกมาตรงโคนของก้านใบติดกับกิ่ง มีลักษณะต่าง ๆ กันในพืชแต่ละชนิด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
stipule | (n) a small leafy outgrowth at the base of a leaf or its stalk; usually occurring in pairs and soon shed |
Stipule | n. [ L. stipula a stalk, stem, straw: cf. F. stipule. Cf. Stubble. ] (Bot.) An appendage at the base of petioles or leaves, usually somewhat resembling a small leaf in texture and appearance. [ 1913 Webster ] |
Stipuled | a. (Bot.) Furnished with stipules, or leafy appendages. [ 1913 Webster ] |
托葉 | [たくよう, takuyou] (n) stipule [Add to Longdo] |