โอห์ม | (clas) ohm, Thai Definition: หน่วยวัดความต้านทาน ความต้านทาน 1 โอห์ม คือ ความต้านทานระหว่างจุด 2 จุดบนตัวนำ ซึ่งเมื่อจุดคู่นี้มีความต่างศักย์ไฟฟ้า 1 โวลต์แล้ว จะทำให้มีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านได้ 1 แอมแปร์, Notes: (อังกฤษ) |
โอห์ม | น. หน่วยวัดความต้านทาน ใช้สัญลักษณ์ Ω ความต้านทาน ๑ โอห์ม คือ ความต้านทานระหว่างจุด ๒ จุดบนตัวนำ ซึ่งเมื่อจุดคู่นี้มีความต่างศักย์ไฟฟ้า ๑ โวลต์แล้ว จะทำให้มีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านได้ ๑ แอมแปร์. |
ohm | โอห์ม, หน่วยวัดความต้านทานไฟฟ้า ใช้สัญลักษณ์ W โดยกำหนดว่าความต้านทานไฟฟ้า 1 โอห์ม คือความต้านทานของตัวนำซึ่งมีปลายทั้งสองต่อกับความต่างศักย์ไฟฟ้า 1 โวลต์ แล้วมีกระแสไฟฟ้าผ่านตัวนำนั้น 1 แอมแปร์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
ampere | (แอม' แพร์, แอมแพร์') n. หน่วยของกำลังไฟฟ้าที่เท่ากับกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านความต้านทานหนึ่งโอห์ม เมื่อมีศักยไฟฟ้าหนึ่งโวลต์ หรือมีค่าเท่ากับหนึ่งคูลอมบ์ต่อวินาที. |
impedance | (อิมพีด' เดินซฺ) n. ความต้านทานต่อไฟฟ้าสลับ (มักมีหน่วยเป็นโอห์ม) |
ohm | (โอห์ม) n. หน่วยความต้านทานไฟฟ้า |
ohmage | (ดฮ'มิจ) n. ความต้านทานไฟฟ้าที่เป็นโอห์ม |
ohmmeter | (โอม'มิเทอะ) n. เครื่องมือวัดความต้านทานไฟฟ้าเป็นโอห์ม |