เส้นทแยง | น. เส้นตรงที่ลากในแนวเอียงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง. |
เส้นทแยงมุม | น. เส้นตรงที่ลากจากมุมหนึ่งไปยังมุมตรงข้าม. |
main diagonal | เส้นทแยงมุมหลัก [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
เส้นทแยงมุม | [sen thayaēngmum] (n, exp) FR: diagonale [ f ] |
bias | (n) เส้นเอียง, See also: เส้นทแยง, เส้นเฉียง |
diagonal | (n) เส้นทแยงมุม |
slash | (n) เส้นแบ่ง (สัญลักษณ์คือ / ), See also: เส้นทแยง, Syn. virgule |
parallelogram of forces | n. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีเส้นทแยงที่เป็นผลรวมของแรงต่างทิศทางกัน |
bias | (n) เส้นทแยง, ความลำเอียง, อคติ, อุปาทาน |
diagonal | (n) เส้นทแยงมุม, เส้นขวาง, แนวทแยง |