1 ผลลัพธ์ สำหรับ หน้าเฉยตาเฉย, หน้าตาเฉย
หรือค้นหา: -หน้าเฉยตาเฉย, หน้าตาเฉย-, *หน้าเฉยตาเฉย, หน้าตาเฉย*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
หน้าเฉยตาเฉย, หน้าตาเฉยว. อาการที่วางหน้าเป็นปรกติ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้ง ๆ ที่ตนกระทำความผิด หรือบางครั้งกระทำความผิดโดยไม่เจตนา เช่น เขาหยิบฉวยของผู้อื่นไปอย่างหน้าเฉยตาเฉย.

Time: 2.3123 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/