89 ผลลัพธ์ สำหรับ *rebuk*
หรือค้นหา: rebuk, -rebuk-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
rebuke(vt) ดุด่า, See also: ประณาม
rebuke(vt) การดุด่า, See also: การประณาม, Syn. comeuppance, reprimand
rebuker(n) คนที่ดุด่า, See also: ผู้ประณาม
rebuke for(phrv) ประณาม, See also: ด่าว่ารุนแรง, Syn. tell off

Hope Dictionary
rebuke(รีบิวคฺ') vt., n. (การ) ดุ, ดุด่า, ต่อว่า, ประณาม, ตำหนิ, ว่ากล่าว, See also: rebukingly adv., Syn. reprove, reprimand

Nontri Dictionary
rebuke(n) การตำหนิ, การว่ากล่าว, การต่อว่า, การประณาม
rebuke(vt) ตำหนิ, ว่ากล่าว, ต่อว่า, ประณาม

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
rebukHe took it for an implied rebuke.
rebukHe was rebuked for writing such a rough report.
rebukHe who rebukes the world is rebuked by the world.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ด่าว่า(v) scold, See also: reprimand, censure, rebuke, reproach, Syn. ดุด่า, ดุด่าว่ากล่าว, Example: เขาด่าว่าผมในหนังสือพิมพ์โดยปราศจากเหตุผล, Thai Definition: ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่น
ว่ากล่าว(v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง
ว่าขาน(v) reprimand, See also: reprove, rebuke, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ต่อว่า, Ant. ชมเชย, Example: ไม่ว่าญาติพี่น้องจะว่าขานอย่างไร เขาก็ยืนยันจะทำงานนี้ต่อไป, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง
สวด(v) reprove, See also: reprimand, rebuke, berate, censure, blame, condemn, scold, Syn. ดุด่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ผมถูกเพื่อนสวดเพราะมาช้า, Notes: (ปาก)
เทศน์(v) castigate, See also: berate, rebuke, reprove, admonish, reprimand, censure, Syn. ดุด่าว่ากล่าว, ตำหนิติเตียน, Example: เขาถูกนายเทศน์อย่างรุนแรงเพราะทำงานผิดพลาด, Thai Definition: ดุด่าว่ากล่าวอย่างยืดยาว, Notes: (ปาก)
โขกสับ(v) rebuke, See also: nag, peck at, scold severely, Syn. กดขี่, ข่มเหง, ข่มเหงรังแก, Example: คุณนายบ้านนั้นโขกสับลูกจ้างอย่างไร้ความปรานี, Thai Definition: ด่าว่าข่มขี่, ด่าเอาว่าเอาอย่างไม่ปรานี
คำติเตียน(n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำตำหนิ, คำตำหนิติเตียน, Ant. คำชม, Example: คำติเตียนไม่ได้ทำให้เขามีความรู้สึกโกรธเคืองแต่อย่างใด
คำตำหนิ(n) criticism, See also: reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn. คำติเตียน, Ant. คำชม, Example: ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงบรรยากาศในวงสนทนา คิดถึงคำชมและคำตำหนิของบรรดาเพื่อนฝูง
คุ(v) scold, See also: rebuke, chide, reprove, reprimand, censure, admonish, reproach, Syn. ดุ, Example: ผมถูกคุณพ่อคุเอาใหญ่, Notes: (ปาก)
ตักเตือน(v) warn, See also: caution, advise, counsel, remind, admonish, reprimand, reprove, rebuke, reproach, Syn. เตือน, ว่า, ต่อว่า, ตำหนิ, ติเตียน, ตำหนิติเตียน, Example: นายกรัฐมนตรีตักเตือนสื่อมวลชนว่าไม่ควรเสนอข่าวที่ไม่เป็นความจริงให้ประชาชนรับรู้เพราะการกระทำดังกล่าวก่อให้เกิดความเสียหายหลายฝ่าย, Thai Definition: สั่งสอนให้รู้สำนึกตัว
ตำหนิติเตียน(v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าว, Ant. สรรเสริญ, ชมเชย, Example: เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขา, Thai Definition: ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด
ตำหนิ(v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ว่ากล่าว, ตำหนิติเตียน, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: นายกรัฐมนตรีตำหนิผู้สื่อข่าวที่เสนอข่าวผิดไปจากความเป็นจริง, Count Unit: แห่ง, Thai Definition: ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย
ติ(v) condemn, See also: blame, censure, reproach, reprimand, rebuke, criticize, find fault with, protest, scold, e, Syn. ตำหนิ, ติเตียน, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: ผู้จัดการติพนักงานที่มาสายในวันนี้, Thai Definition: ชี้ข้อบกพร่อง, ยกโทษขึ้นพูด
ตอด(v) reproach, See also: satirize, ridicule, dress someone down, mock, blame, rebuke, Syn. เหน็บแนม, พูดถากถาง, Example: ทั้งคู่พูดตอดเล็กตอดน้อยกันตลอดเวลาที่มีโอกาส, Thai Definition: อาการพูดว่าเหน็บแนม
กระหนาบ(v) rebuke, See also: reprimand, reprove, Example: เขาถูกครูใหญ่คอยกระหนาบอยู่เสมอจึงไม่กล้านอกลู่นอกทาง, Thai Definition: พูดหรือขมขู่ให้กลัวไม่กล้าทำนอกลู่นอกทาง
ด่าทอ(v) revile, See also: condemn, rebuke, reprove, hurl, curse, Syn. ด่า, ด่าตอบกัน, ด่าว่า, ดุด่า, บริภาษ, Example: แม่เลี้ยงด่าทอลูกเลี้ยงอย่างเสียๆ หายๆ
ดุด่า(v) scold, See also: reproach, blame, rebuke, reprimand, Syn. ว่ากล่าว, ตำหนิ, ด่า, ด่าทอ, ด่าว่า, บริภาษ, Example: เขาถูกดุด่าเพราะมาสาย
แหว(v) scold, See also: bawl, shout in rebuke, rebuke, bellow, snap, Syn. ดุ, ตวาด, ว่า, Example: คนแฝดน้องชอบแหวใส่พี่ตลอดเวลาอย่างไม่เกรงใจ, Thai Definition: แผดเสียงดุว่า

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ด่า[dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile  FR: critiquer ; réprouver ; condamner
ด่าทอ[dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse  FR: gronder ; réprimander
ด่าว่า[dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach  FR: injurier ; insulter ; agonir (r.)
ดุ[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate  FR: reprocher ; réprimander
ขนาบ[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
ประณาม[pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke  FR: condamner ; désapprouver ; blâmer
สวด[sūat] (v) EN: reprove ; rebuke
ตักเตือน[takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach  FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter
ว่า[wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task  FR: reprocher ; critiquer

CMU Pronouncing Dictionary
rebuke
 /R IY0 B Y UW1 K/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ/
/riːbjˈuːk/
rebuke
 /R IH0 B Y UW1 K/
/หริ บึ ยู้ ขึ/
/rɪbjˈuːk/
rebuked
 /R IH0 B Y UW1 K T/
/หริ บึ ยู้ ขึ ถึ/
/rɪbjˈuːkt/
rebuked
 /R IY0 B Y UW1 K T/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ ถึ/
/riːbjˈuːkt/
rebukes
 /R IY0 B Y UW1 K S/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ สึ/
/riːbjˈuːks/
rebuking
 /R IY0 B Y UW1 K IH0 NG/
/หรี่ บึ ยู้ ขิ่ง/
/riːbjˈuːkɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
rebuke
 (vt, n) /r i1 b y uu1 k/ /ริ บึ ยู้ ขึ/ /rˈɪbjˈuːk/
rebuked
 (vt, vt) /r i1 b y uu1 k t/ /ริ บึ ยู้ ขึ ถึ/ /rˈɪbjˈuːkt/
rebukes
 (vt, n) /r i1 b y uu1 k s/ /ริ บึ ยู้ ขึ สึ/ /rˈɪbjˈuːks/
rebuking
 (vt) /r i1 b y uu1 k i ng/ /ริ บึ ยู้ ขิ่ง/ /rˈɪbjˈuːkɪŋ/
rebukingly
 (adv) /r i1 b y uu1 k i ng l ii/ /ริ บึ ยู้ ขิ่ง หลี่/ /rˈɪbjˈuːkɪŋliː/

WordNet (3.0)
rebuke(n) an act or expression of criticism and censure, Syn. reprehension, reproof, reproval, reprimand
rebukingly(adv) in the manner of someone delivering a rebuke
call on the carpet(v) censure severely or angrily, Syn. rebuke, rag, lambaste, dress down, call down, take to task, scold, chew out, remonstrate, chide, berate, lambast, lecture, trounce, jaw, reproof, bawl out, chew up, have words, reprimand
upbraider(n) someone who finds fault or imputes blame, Syn. reprover, reproacher, rebuker

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Rebukable

a. Worthy of rebuke or reprehension; reprehensible. Shak. [ 1913 Webster ]

Rebuke

v. t. [ imp. & p. p. Rebuked p. pr. & vb. n. Rebuking. ] [ OF. rebouquier to dull, blunt, F. reboucher; perhaps fr. pref. re- re- + bouche mouth, OF. also bouque, L. bucca cheek; if so, the original sense was, to stop the mouth of; hence, to stop, obstruct. ] To check, silence, or put down, with reproof; to restrain by expression of disapprobation; to reprehend sharply and summarily; to chide; to reprove; to admonish. [ 1913 Webster ]

The proud he tamed, the penitent he cheered,
Nor to rebuke the rich offender feared. Dryden. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To reprove; chide; check; chasten; restrain; silence. See Reprove. [ 1913 Webster ]

Rebuke

n. 1. A direct and pointed reproof; a reprimand; also, chastisement; punishment. [ 1913 Webster ]

For thy sake I have suffered rebuke. Jer. xv. 15. [ 1913 Webster ]

Why bear you these rebukes and answer not? Shak. [ 1913 Webster ]

2. Check; rebuff. [ Obs. ] L'Estrange. [ 1913 Webster ]


To be without rebuke, to live without giving cause of reproof or censure; to be blameless.
[ 1913 Webster ]

Rebukeful

a. Containing rebuke; of the nature of rebuke. [ Obs. ] -- Re*buke"ful*ly, adv. [Obs.] [1913 Webster]

Rebuker

n. One who rebukes. [ 1913 Webster ]

Rebukingly

adv. By way of rebuke. [ 1913 Webster ]

Unrebukable

a. Not deserving rebuke or censure; blameless. 1 Tim. vi. 14. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[xióng, ㄒㄩㄥˊ, ] bear; to scold; to rebuke; brilliant light; to shine brightly; surname Xiong #3,714 [Add to Longdo]
责怪[zé guài, ㄗㄜˊ ㄍㄨㄞˋ,   /  ] to blame; to rebuke #17,153 [Add to Longdo]
训斥[xùn chì, ㄒㄩㄣˋ ㄔˋ,   /  ] to reprimand; to rebuke; to berate; stern criticism #23,294 [Add to Longdo]
叱咤[chì zhà, ㄔˋ ㄓㄚˋ,  ] to rebuke angrily #38,706 [Add to Longdo]
叱咤风云[chì zhà fēng yún, ㄔˋ ㄓㄚˋ ㄈㄥ ㄩㄣˊ,     /    ] lit. to rebuke Heaven and Earth (成语 saw); fig. shaking the whole world; all-powerful #39,176 [Add to Longdo]
[zhà, ㄓㄚˋ, ] to rebuke (see 叱咤); to shout at; to roar; to bellow #67,385 [Add to Longdo]
指斥[zhǐ chì, ㄓˇ ㄔˋ,  ] to denounce; to censure; to rebuke #69,073 [Add to Longdo]
申斥[shēn chì, ㄕㄣ ㄔˋ,  ] to rebuke; to blame; to denounce #86,854 [Add to Longdo]
申饬[shēn chì, ㄕㄣ ㄔˋ,   /  ] to warn; to blame; to rebuke; also written 申斥 #199,388 [Add to Longdo]
挨呲儿[ái cī r, ㄞˊ ㄘ ㄦ˙,    /   ] to suffer a rebuke; criticized [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Tadel { m }; Rüge { f }; Zurechtweisung { f }; Vorwurf { m } | Tadel { pl }; Rügen { pl }; Zurechtweisungen { pl }; Vorwürfe { pl }rebuke | rebukes [Add to Longdo]
tadeln | tadelnd | tadelt | getadeltto rebuke | rebuking | rebukes | rebuked [Add to Longdo]
wies zurecht; zurechtgewiesenrebuked [Add to Longdo]
zurechtweisend { adv }rebukingly [Add to Longdo]
zurechtweisendrebuking [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
がり;ガリ[gari ; gari] (n) (1) sliced ginger prepared in vinegar (served with sushi); pickled ginger; (2) (がり only) (abbr) (See がり版) mimeograph; (3) (がり only) (usu. as がりを食う) reprimand; rebuke; censure; reproof #10,471 [Add to Longdo]
喝破[かっぱ, kappa] (n, vs) (1) arguing someone down; scolding; rebuking; correcting; (2) proclaiming (the truth); expounding; (P) [Add to Longdo]
詰る[なじる, najiru] (v5r, vt) to rebuke; to scold; to tell off [Add to Longdo]
厳責[げんせき, genseki] (n, vs) strong reprimand; rebuke [Add to Longdo]
叱り飛ばす[しかりとばす, shikaritobasu] (v5s, vt) to rebuke strongly; to tell off [Add to Longdo]
叱り付ける;叱りつける[しかりつける, shikaritsukeru] (v1, vt) to rebuke; to scold harshly [Add to Longdo]
叱責[しっせき, shisseki] (n, vs, adj-no) reprimand; rebuke [Add to Longdo]
叱咤(oK)[しった, shitta] (n, vs) scolding; rebuke; reprimand [Add to Longdo]
痛め付ける;痛めつける[いためつける, itametsukeru] (v1, vt) to rebuke; to taunt; to give a good shaking; to knock about; to torment; to punish [Add to Longdo]
非を諭す[ひをさとす, hiwosatosu] (exp, v5s) to rebuke someone (e.g. for faults) [Add to Longdo]
問責[もんせき, monseki] (n, vs) blame; censure; reproof; reprimand; rebuke; (P) [Add to Longdo]
油を絞る;油を搾る;油をしぼる[あぶらをしぼる, aburawoshiboru] (exp, v5r) (1) to chew out; to reprimand severely; to rake over the coals; to give a sound scolding; to tell someone off; to scold; to rebuke; (2) to press oil [Add to Longdo]
咎め[とがめ, togame] (n) blame; censure; rebuke; reproof [Add to Longdo]
窘める[たしなめる, tashinameru] (v1, vt) (uk) to chide; to rebuke; to reprove [Add to Longdo]
譴責[けんせき, kenseki] (n, vs) reprimand; rebuke; censure; reproof [Add to Longdo]

Time: 1.8697 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/