5 ผลลัพธ์ สำหรับ *เพ้ย*
หรือค้นหา: เพ้ย, -เพ้ย-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เพ้ยว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป
เพ้ยคำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย.
เพ้ยก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.
เพิดเพ้ยก. เย้ยหยัน
เพิดเพ้ยร้องเฮ้ย (ใช้เป็นคำขับไล่ให้หนีไป).

Time: 0.8483 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/