| เครื่องประดับ | น. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น. |
| กรรเจียก | (กัน-) น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก ใช้ประกอบกับพระมหามงกุฎ พระชฎา หรือรัดเกล้า เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว (อิเหนา). |
| กรรเจียกจอน | น. เครื่องประดับหู เช่น กรรเจียกจอนจำหลักลายซ้ายขวา (สังข์ทอง), เขียนเป็น กรรเจียกจร ก็มี. |
| กรอง ๓ | (กฺรอง) น. กำไล, โดยมากใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ เช่น กรองเชิง = กำไลเท้า กรองได = กำไลมือ กรองศอ = เครื่องประดับคอ, นวมคอ, เช่น กรองศอซ้อนสลับทับอังศา (อิเหนา). [ ข. กง (กอง) ว่า กำไล, วงกลม ]. |
| กรอบหน้า | น. เครื่องประดับขอบหน้าผากเป็นรูปกระจังเป็นต้น. |
| กระจัง ๑ | น. ชื่อลายอย่างหนึ่ง อยู่ในรูปทรงสามเหลี่ยม ใช้เป็นลวดลายสำหรับเครื่องประดับที่อยู่บนชั้นหรือตามขอบของสิ่งบางอย่าง เช่น ชั้นฐานธรรมาสน์ กระจังมีหลายแบบ เช่น กระจังตาอ้อย กระจังเจิม กระจังปฏิญาณ, เครื่องประดับที่มีลวดลายชนิดนี้ เรียกว่า ตัวกระจัง ใช้ประดับบนลับแลและอื่น ๆ. |
| ก่อง ๑ | น. เครื่องประดับหน้าอก |
| กะบังหน้า | น. กรอบหน้าเป็นเครื่องประดับ. |
| กะละปังหา | น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ชั้น Anthozoa ตัวมีขนาดเล็ก รูปร่างทรงกระบอก อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม สร้างเปลือกเป็นโครงร่างแข็งเชื่อมต่อเนื่องกันไปลักษณะคล้ายกิ่งไม้ มีสีต่างกันตามแต่ชนิด บางชนิดมีขนาดใหญ่และแข็ง นิยมนำมาทำเป็นลูกปัด เครื่องประดับ พวกที่อยู่ในอันดับ Gorgonacea มีสีแดง เหลือง ส้ม ม่วง พวกที่อยู่ในอันดับ Antipatharia มีสีดำ, กัลปังหา ก็เรียก. |
| กัณฐกะ ๒ | (กันถะกะ) น. เครื่องประดับคอ เช่น คางเพลาคือกลวิมลกัณ- ฐกก่องคือแสงสรวล (สมุทรโฆษ). |
| กัณฐี | (กันถี) น. เครื่องประดับคอ เช่น แก้วกัณฐีถนิมมาศนั้น (ม. คำหลวง มหาราช). |
| กากเพชร | ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น |
| กำไล | น. ชื่อเครื่องประดับลักษณะเป็นวง สำหรับสวมข้อมือหรือข้อเท้า ทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, ราชาศัพท์เรียกกำไลมือ ว่า ทองกร หรือ ทองข้อพระกร กำไลเท้าว่า ทองข้อพระบาท หรือ ทองพระบาท. |
| กุดั่น | น. ทองแกมแก้ว คือ เครื่องประดับเพชรพลอยหรือกระจก เช่น ลายปั้นกุดั่น คือ ลายปั้นปิดทองประดับกระจก, โกศกุดั่น คือ โกศทำด้วยไม้จำหลักปิดทองประดับกระจก |
| เกี้ยว ๑ | น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว |
| เกี้ยว ๑ | เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา |
| ข้าวของ | น. สิ่งของต่าง ๆ มีเครื่องใช้เครื่องประดับเป็นต้น. |
| เข็ม ๑ | เครื่องประดับสำหรับกลัดเป็นเครื่องหมาย เช่น เข็มข้าหลวงเดิม |
| เข็มกลัด | น. เครื่องประดับสำหรับกลัดสไบและเสื้อเป็นต้น, เข็มซ่อนปลาย. |
| ไข่มุก | น. วัตถุมีค่า มักมีลักษณะกลม ๆ เกิดจากหอยบางชนิด ที่รู้จักกันทั่วไปมีสีขาว ที่เป็นสีขาวอมชมพูหรือสีดำก็มี ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ. |
| คชาภรณ์ | น. เครื่องประดับช้าง. |
| เครื่องเงิน | น. สิ่งของเครื่องใช้หรือเครื่องประดับที่ทำด้วยเงิน. |
| เครื่องทอง | น. สิ่งของเครื่องใช้หรือเครื่องประดับที่ทำด้วยทองคำ. |
| เครื่องเพชรพลอย | น. รัตนชาติที่เจียระไนและนำมาทำเป็นเครื่องประดับแล้ว. |
| แง่งขิง | น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, ฝักเพกา ลำภุขัน สลัดได นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก. |
| จงกล | สิ่งที่ทำให้มีรูปร่างคล้ายดอกบัวชนิดหนึ่ง สำหรับเป็นส่วนประกอบเครื่องใช้ เครื่องประดับตกแต่งต่าง ๆ เช่น จงกลเชิงเทียน จงกลปลายพระทวย จงกลปิ่น จงกลดาวเพดาน |
| จอน ๒ | น. เครื่องประดับหูอยู่ด้านหน้ากรรเจียก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว (อิเหนา), เขียนเป็น จร ก็มี. |
| จั่น ๔ | น. เครื่องประดับคอชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายทับทรวงและจี้ ใหญ่กว่าจี้ แต่ย่อมกว่าตาบและทับทรวง. |
| จี้ ๑ | น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ. |
| จุฑารัตน์ | น. เครื่องประดับจุก. |
| ชฎาห้ายอด | น. เครื่องราชศิราภรณ์อย่างหนึ่ง ลักษณะคล้ายพระชฎากลีบ ปลายทำเป็นอย่างกระหนกหางไหล ๕ เส้นสะบัดไปทางด้านหลัง มีพระยี่ก่า ใบสน หรือขนนกการเวก เป็นเครื่องประดับประกอบพระอิสริยยศ เรียกว่า พระชฎาห้ายอด. |
| เชริด | (ชะเริด) น. เทริด, เครื่องประดับศีรษะ รูปมงกุฎอย่างเตี้ย มีกรอบหน้า. |
| เดือย ๒ | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coix lachrymal-jobi L. ในวงศ์ Gramineae ลำต้นและใบคล้ายต้นข้าวโพด แต่ใบสั้นกว่า ผลกลมหรือยาวรี สีขาว เหลือง หรือนํ้าเงิน พันธุ์ที่เปลือกหุ้มอ่อนใช้ทำเป็นอาหารและเหล้า พันธุ์ที่เปลือกหุ้มแข็ง เรียก เดือยหิน ใช้ทำเครื่องประดับ. |
| ตรา | (ตฺรา) น. เครื่องหมายทำเป็นรูปต่าง ๆ มีลวดลายประดับ สำหรับประทับเป็นสัญลักษณ์แทนบุคคลหรือองค์กรเป็นต้น เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว หรือสำหรับเป็นเครื่องประดับในจำพวกราชอิสริยาภรณ์ เช่น ตราช้างเผือก หรือสำหรับเป็นเครื่องหมายการค้า เช่น ผ้าตรานกอินทรี. |
| ตาบ | น. เครื่องประดับคอหรืออก มีลักษณะเป็นแผ่นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ถ้าเป็นตาบสำหรับม้าประดับที่หน้าผาก. |
| ตุ้มหู | น. เครื่องประดับหู, ต่างหู. |
| ตู้ทองเคลื่อนที่ | น. ผู้หญิงที่แต่งเครื่องประดับจำพวกทองคำมากเกินพอดี. |
| ถนิม | (ถะหฺนิม) น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ธารถนิมทองถ่องเถือก (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์. |
| ถนิมพิมพาภรณ์ | น. เครื่องประดับร่างกาย. |
| ถม ๑ | น. เรียกภาชนะหรือเครื่องประดับที่ทำโดยใช้ผงยาถมผสมนํ้าประสานทองถมลงบนลวดลายที่แกะสลักบนภาชนะหรือเครื่องประดับนั้น แล้วขัดผิวให้เป็นเงางาม ว่า เครื่องถม หรือ ถม เช่น ถมนคร ถมทอง ถมเงิน. |
| ทรงเครื่อง | ก. แต่งตัวมีเครื่องประดับ เช่น พระพุทธรูปทรงเครื่อง, มีเครื่องปรุงพิเศษกว่าปรกติ เช่น กระท้อนทรงเครื่อง, ประดิดประดอยให้งดงามเป็นพิเศษ เช่น ตัวหนังสือทรงเครื่อง |
| ทองต้นแขน | น. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า. |
| ทองปลายแขน ๑ | น. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ. |
| ทองรูปพรรณ | (-รูบปะพัน) น. ทองคำที่ทำสำเร็จเป็นเครื่องประดับและของใช้ต่าง ๆ. |
| ทับทรวง | น. เครื่องประดับหน้าอกแบบหนึ่ง รูปคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยโลหะเป็นต้น ฝังเพชรพลอย ติดอยู่ตรงที่ไขว้สังวาลทับหน้าอก. |
| เทริด | (เซิด) น. เครื่องประดับศีรษะ รูปมงกุฎอย่างเตี้ย มีกรอบหน้า. |
| นพศูล, นภศูล | (นบพะสูน) น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกา ลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก. |
| นภศูล, นพศูล | (นบพะสูน) น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกา ลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก. |
| นมนาง ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวชนิด Trochus niloticus Linn. ในวงศ์ Trochidae เปลือกเป็นรูปกรวยคว่ำ ฐานกว้าง ปลายยอดแหลม ผิวขรุขระ มีลวดลายสีม่วงบนพื้นสีอ่อน คล้ายหอยนมสาวแต่มีขนาดใหญ่กว่า เมื่อขัดผิวเปลือกออกจะเห็นเป็นมุก ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ. |
| นมสาว ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิด ในวงศ์ Trochidae เปลือกเป็นรูปกรวยคว่ำ ฐานกว้าง ปลายยอดแหลม ผิวขรุขระ สีและลายแตกต่างกันตามแต่ละชนิด มีขนาดเล็กกว่าหอยนมนาง เมื่อขัดผิวเปลือกออกจะเห็นเป็นมุก ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ. |
| accessory | (n) เครื่องประดับตามสมัยนิยม, See also: ์ |
| amethyst | (n) แร่ควอตซ์สีม่วง (ใช้เป็นเครื่องประดับ) |
| bauble | (n) เครื่องประดับชิ้นเล็กๆ ราคาถูก, Syn. trinket |
| bric-a-brac | (n) เครื่องประดับราคาถูก |
| decoration | (n) เครื่องตกแต่ง, See also: เครื่องประดับ, Syn. adornment, embellishment, garnish, ornament, ornamentation |
| embellishment | (n) เครื่องตกแต่ง, See also: เครื่องประดับ, Syn. ornament |
| enchase | (vt) ฝังอัญมณีลงไปบนเครื่องประดับ, Syn. encrust |
| epaulet | (n) เครื่องประดับยศบนบ่าของทหาร, See also: อินทรธนู |
| epaulette | (n) อินทรธนู, See also: เครื่องประดับยศบนบ่าของทหาร |
| frippery | (n) เสื้อผ้าหรูหราที่ใช้ใส่โชว์, See also: เครื่องประดับหรูหราที่ใช้ใส่โชว์, Syn. finery |
| have around | (phrv) มีอยู่กับตัว (เช่นเงิน, เครื่องประดับ), See also: มีติดตัว, Syn. have about, have round |
| garnish | (n) เครื่องตกแต่ง, See also: เครื่องประดับ, Syn. embellishment, topping |
| gaud | (n) เครื่องประดับหรูหราแต่ราคาถูก, Syn. gaudery |
| gingerbread | (n) เครื่องประดับหรูหรา |
| haberdasher | (n) คนขายเครื่องแต่งตัวของผู้ชาย, See also: คนขายเครื่องประดับของผู้ชาย |
| headdress | (n) เครื่องประดับศีรษะ, See also: รัดเกล้า |
| try on something | (idm) ลองสวม, See also: ลอง เสื้อผ้า เครื่องประดับ |
| insignia | (n) เครื่องยศ, See also: เครื่องประดับแสดงยศ, Syn. badge, emblem |
| lapis lazuli | (n) หินสีฟ้าเข้มที่ใช้ทำเครื่องประดับ, See also: ไพฑูรย์, Syn. blue gemstone |
| marqueterie | (n) เครื่องประดับ |
| marquetry | (n) เครื่องประดับ |
| menswear | (n) เสื้อผ้าเครื่องประดับของผู้ชาย |
| neck ring | (n) เครื่องประดับที่ใช้สวมติดคอหรือพอดีคอ |
| necklet | (n) เครื่องประดับลำคอ, See also: สร้อยคอ, Syn. necklace |
| onyx | (n) หินซึ่งมีชั้นสีต่างกันและใช้เป็นเครื่องประดับ |
| ornament | (n) เครื่องประดับ, See also: เครื่องตกแต่ง, Syn. decoration, accessory |
| pendant | (n) เครื่องประดับที่มีลักษณะห้อย, See also: สร้อยคอ, ต่างหู, Syn. erring, locket, lavalire |
| plume | (n) ขนนก (โดยเฉพาะที่มีขนาดใหญ่ใช้เป็นเครื่องประดับได้), See also: สิ่งที่มีรูปร่างเหมือนขนนก, Syn. feather, plumage |
| sequin | (n) เครื่องประดับโลหะทรงกลมแวววาว, Syn. ornament, Ant. plainness, severity |
| solitaire | (n) เครื่องประดับที่มีเพชรเม็ดเดียว |
| spangle | (n) แผ่นโลหะเล็กบางที่แวววาว, See also: เครื่องประดับแววววว, Syn. glitter, jewel |
| sunburst | (n) เครื่องประดับหรือเข็มกลัดรูปลำแสงอาทิตย์, Syn. sun-shaped brooch |
| tiara | (n) มงกุฎประดับเพชรที่ผู้หญิงใช้สวมเป็นเครื่องประดับ |
| trappings | (n) เครื่องประดับ |
| trim | (n) เครื่องประดับ |
| valuable | (n) ของมีค่า, See also: ของล้ำค่า, ของแพง, เครื่องประดับราคาแพง |
| whatnot | (n) หิ้งหรือชั้นแสดงโชว์สินค้าโดยเฉพาะเครื่องประดับ |
| amethyst | (แอม' มิธิสท) n. แร่ quartz สีม่วงใช้เป็นเครื่องประดับ, สีย้อมสีม่วง adj. ประกอบด้วย amethyst, -amethystine adj. |
| apparel | (อะพาร์'เรล) n. เครื่องนุ่งห่ม, เสื้อผ้า, เครื่องประดับ, เครื่องแต่งตัว (clothing, dress) |
| arabesque | (อาระเบสค') n. เครื่องประดับที่ใช้ไม้ดอกไม้ประดับเป็นลวดลาย, ลายแบบอาหรับ, ดนตรีลีลาแบบอาหรับ. -adj. ลวดลาย, ประณีต, พิสดาร |
| cornucopia | (คอร์นะโค'เพีย) n. เขาแพะ (ตามตำนาน) ที่ใส่อาหารเครื่องดื่มอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่หมดสิ้น, ความอุดมสมบูรณ์, เครื่องประดับหรือภาชนะรูปเขา, See also: cornucopian adj. ดูcornucopia cornucopiate adj. ดูcornucopia |
| crown | (เคราน์) n. มงกุฎ, มาลัย, มาลัยสวมศีรษะ, เครื่องประดับสำหรับศีรษะ, เกียรติยศจากผลงานที่ดีเด่น, -Phr. (the Crown ผู้มีอำนาจสูงสุด) , รัฐาธิปัตย์, เหรียญเงินตราที่มีรูปมงกุฎ, กษัตริย์, เหรียญเงินของอังกฤษสมัยก่อนที่เท่ากับ 5 ชิลลิงส์, ส่วนที่โผล่ขึ้นมา, สิ่งประดับบนยอด |
| ornament | (ออ'นะเมินทฺ) n. เครื่องประดับ, เครื่องตกแต่ง vt. ประดับ, ตกแต่ง, Syn. adornment |
| ornamental | (ออร์นะเมน'เทิล) adj. เกี่ยวกับเครื่องประดับ n. สิ่งประดับ |
| parure | (พะเรียว') n. ชุดเครื่องประดับ, ชุดเพชรพลอย |
| tire | (ไท'เออะ) vt., vi. เหนื่อย, เหน็ดเหนื่อย, เมื่อยล้า, เพลีย, หน่าย, เบื่อหน่าย, หน่ายแหนง, ใส่ยาง, ตกแต่ง, ประดับ, แต่งตัว, แต่งศรีษะ n. ความเหน็ดเหนื่อย, ความอ่อนเพลีย, ยางรถ, ยางนอก, แผ่นยางหรือเหล็กรอบล้อเพื่อกันสึก, สื้อผ้าอาภรณ์, สิ่งประดับ, เครื่องประดับศรีษ |
| trappings | (แทรพ'พิงซ) n. เครื่องประดับ, สิ่งประดับ, เครื่องประดับยศ, เครื่องประดับม้าบิน |
| trimming | (ทริม'มิง) n. สิ่งที่ใช้ตัดเล็ม, เครื่องแต่งตัว, เครื่องประดับ, สิ่งที่ทำให้สมบูรณ์, เศษหรือกิ่งก้านที่ถูกตัดออกมา, อาหารประกอบ, ฝอย, อุปกรณ์, การตัด, การเล็ม, การดุ, การด่า, การตี, การเฆี่ยน, การพ่ายแพ้ |
| trinket | (ทริง'คิท) n. เครื่องเพชรพลอยเล็ก ๆ น้อย ๆ , เครื่องประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ , สิ่งที่มีค่าเล็ก ๆ น้อย ๆ , ของกระจุกกระจิก., Syn. bauble, trifle |
| adornment | (n) การประดับ, การตกแต่ง, เครื่องประดับ, เครื่องตกแต่ง |
| bijou | (n) เพชรพลอย, เครื่องประดับ |
| caparison | (n) เครื่องประดับม้า, เครื่องประกอบ, เครื่องตกแต่ง, เครื่องแต่งตัว |
| crown | (n) มงกุฎ, มาลัย, เครื่องประดับศีรษะ, ราชวงศ์, กษัตริย์, หลวง |
| decoration | (n) การประดับ, เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ, เครื่องยศ |
| facing | (n) เครื่องประดับภายนอก, ชั้นพื้นผิว, การฉาบปูน, การปะหน้า |
| filigree | (n) เครื่องประดับ, ลวดลายประดับ |
| finery | (n) เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับประดา |
| fittings | (n) เครื่องประดับ, เครื่องติดตั้ง, อุปกรณ์, เครื่องมือ |
| garnish | (n) เครื่องประดับ, เครื่องปรุง, เครื่องตกแต่ง |
| garniture | (n) เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ, เครื่องปรุงแต่ง, การประดับ |
| gaud | (n) ของฟุ่มเฟือย, เครื่องประดับฉูดฉาด, ของหรูหรา |
| ornamental | (adj) เป็นเครื่องประดับ, เกี่ยวกับเครื่องประดับ |
| rosette | (n) เครื่องประดับลายดอกกุหลาบ |
| tinsel | (n) เครื่องประดับ, ของไม่มีค่า, ของเก๊ |
| trappings | (n) เครื่องประดับ, เครื่องประกอบ |
| trimming | (n) เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ, ของกระจุกกระจิก |