ส่วย | (n) levy, See also: tax, duty, Syn. รัชชูปการ, Thai Definition: เงินช่วยราชการตามที่กำหนดเรียกเก็บจากราษฎรชายที่มิได้รับราชการทหารเป็นรายบุคคล |
ส่วย | (n) bribe, See also: graft, Syn. สินบน, Example: กรมทางหลวงแล้วพร้อมรับนโยบายจากรัฐมนตรีให้เข้มงวดกวดขันเกี่ยวกับปัญหาเรื่องส่วยของตำรวจทางหลวง, Thai Definition: ทรัพย์หรือสิ่งของที่จะให้เป็นการตอบแทนผู้ที่จะช่วยให้สำเร็จตามประสงค์ |
ส่วย | (n) tribute, See also: gift, present, Syn. เครื่องบรรณาการ, ของกำนัล, Thai Definition: ของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวงตามวิธีการเรียกเก็บภาษีอากรสมัยโบราณ |
ส่งส่วย | (v) make regular payments, See also: pay tribute to, Example: เมืองหนองบัวลุ่มภูอยู่ในฐานะพิเศษ ไม่ต้องส่งส่วยให้เวียงจันทน์, Thai Definition: นำเอาส่วยไปชำระ, ส่งเครื่องบรรณาไปถวาย, จ่ายสินบนเป็นระยะเพื่อแลกความคุ้มครองหรือผลประโยชน์ |
ไพร่ส่วย | (n) taxpayer for exemption from recruitment, Example: หน้าที่ของไพร่ส่วยจะต้องหาของมาส่งราชการทุกปีมิได้ขาด, Count Unit: คน, กอง, Thai Definition: พวกไพร่หลวงที่ไม่ต้องการเข้าประจำการ แต่ต้องหาสิ่งของใช้ในราชการส่งมาแทนทุกปี, Notes: (โบราณ) |
ไพร่ส่วย | น. ไพร่หลวงที่ไม่ต้องการเข้าเดือน แต่ต้องหาสิ่งของใช้ในราชการส่งมาแทน, ไพร่หลวงส่วย ก็ว่า. |
ไพร่หลวงส่วย | ดู ไพร่ส่วย. |
ร่องส่วย | ก. หย่ง. |
ส่งส่วย | ก. ส่งเงินเป็นต้นให้เป็นประจำตามที่ตกลงกัน (มักใช้ในทางไม่สุจริต) เช่น ผู้ลักลอบเล่นการพนันต้องส่งส่วยให้พวกนักเลงเจ้าถิ่น. |
ส่วย ๑ | น. รายได้แผ่นดินประเภทหนึ่ง เรียกเก็บเป็นสิ่งของหรือเงินตราแทนการเข้าเดือนหรือการรับราชการ |
ส่วย ๑ | สิ่งของพื้นเมืองที่เมืองหลวงเรียกเกณฑ์จากหัวเมืองเป็นประจำเพื่อใช้ประโยชน์ในราชการ |
ส่วย ๑ | บรรณาการจากประเทศราช. |
ส่วย ๒ | น. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ–เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน. |
ส้วย ๑ | ก. ชำแหละ, ผ่าล้าง. |
ส้วย ๒ | ว. ลักษณะที่เป็นมุมแหลมออกไป. |
ส้วยเสี้ยว | น. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. |
พลี ๑ | (พะลี) น. การบวงสรวง, เครื่องบวงสรวง, ส่วย, การบูชา, (ตามแบบมี ๕ คือ ญาติพลี สงเคราะห์ญาติ, อติถิพลี ต้อนรับแขก, เปตพลี ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย, ราชพลี ถวายเป็นหลวง มีเสียภาษีอากรเป็นต้น, เทวตาพลี ทำบุญอุทิศให้เทวดา, และแบ่งเป็น ๒ อย่าง คือ ธรรมพลี อุทิศกุศลให้ และ อามิสพลี ให้สิ่งของ). |
มัญเชฏฐิกากร | น. ส่วยฝาง. |
สวย | ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี |
สุงก-, สุงกะ | (สุงกะ-) น. ส่วย. |
อายุกตกะ, อายุตกะ | (-ยุกตะกะ, -ยุดตะกะ) น. นายส่วย, เจ้าพนักงาน, เจ้าหน้าที่. |
quitrent | ค่าเช่าที่ดินรายปีตลอดกาล, ส่วยรายปี [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
ส่งส่วย | [song suay] (v, exp) EN: make regular payments ; render regular services ; pay tribute ; service |
ส่วย | [suay = sūay] (n) EN: levy in kind |
ส่วย | [suay = sūay] (n) EN: tax ; poll tax ; tribute FR: tribut [ m ] ; impôt [ m ] |
tribute | (n) ส่วย, See also: ค่าภาษีซึ่งจ่ายให้ผู้ชนะ, ค่าคุ้มครอง, Syn. fee |
cooch | (คูช) n. ระบำส่วยตะโพกชนิดหนึ่ง |
haunch | (ฮอนชฺ) n. ตะโพก, บั้นท้ายของสัตว์, ขาสัตว์, ส่วยข้างของส่วนโค้ง, คานหนุน |
mouthpiece | (เมาธฺ'พีส) n. ส่วยที่ทำหน้าที่เป็นปาก, หลอดลมของแตร ไม้ซาง, ส่วนที่ปากของท่อ, ผู้พูดแทน, โฆษก, ปากกระบอกเสียงของคนอื่น |
toll | (โทล) vt., vi. ตีระฆัง (ใหญ่) , เคาะระฆัง, ล่อ, ล่อลวง, ส่งเสียงดังต่อเนื่อง, จัดเก็บภาษีหรือค่าธรรมเนียม. n. การตีระฆัง, เสียงระฆัง, ภาษี, ส่วย, ค่าบำรุง, ค่าผ่านถนน, ค่าวางของขาย, ค่าธรรมเนียมบริการ, ค่าธรรมเนียมขนส่ง, ปริมาณความเสียหาย, จำนวนคนที่เสียชีวิต |
toll | (n) การเคาะระฆัง, ค่าขนอน, ภาษี, อากร, ส่วย, ค่าธรรมเนียม |
kuy | (n) ภาษากูย หรือ ภาษากวย หรือ ภาษาส่วย เป็นภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติก สาขามอญ-เขมร กลุ่มกะตู พบในไทย ในจังหวัดบุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบลราชธานี และร้อยเอ็ด |