| พยานหลักฐาน | (n) evidence, See also: testimony, proof, Syn. หลักฐาน, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ใช้การสืบสวนในการเข้าจับกุมคนร้ายพร้อมกับหาพยานหลักฐานทั้งบุคคลและวัตถุประกอบ |
| พยานหลักฐาน | น. ในทางแพ่งหมายถึง สิ่งที่จะนำมาใช้ในการวินิจฉัยข้อเท็จจริง ในทางอาญาหมายถึง สิ่งที่จะพิสูจน์ได้ว่าจำเลยหรือผู้ต้องหามีความผิดหรือบริสุทธิ์. |
| ของกลาง | สิ่งของที่เจ้าพนักงานได้ยึดหรืออายัดไว้เพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีอาญา. |
| จารีตนครบาล | น. วิธีไต่สวนพิจารณาคดีนครบาลซึ่งเป็นคดีโจรผู้ร้ายหรือคดีที่มีโทษหลวง เมื่อคนร้ายจนต่อพยานหลักฐานแล้วแต่ยังไม่ยอมรับสารภาพ โดยให้ใช้ได้ตามเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนด เช่น เฆี่ยน แต่ไม่ให้ถึงแก่ชีวิต. |
| แถลงเปิดคดี | ก. การที่โจทย์แถลงถึงลักษณะของฟ้อง อีกทั้งพยานหลักฐานที่จะนำสืบเพื่อพิสูจน์ความผิดของจำเลย หรือการที่จำเลยแถลงข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายซึ่งตั้งใจอ้างอิงพร้อมทั้งแสดงพยานหลักฐานที่จะนำสืบ. |
| นำสืบ | ก. นำพยานหลักฐานมาแสดงต่อศาลเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงที่กล่าวอ้าง. |
| น้ำหนัก | น. ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสำคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐาน เป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ. |
| เปิดคดี | ก. การที่โจทก์หรือจำเลยแถลงต่อศาลถึงข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมาย อีกทั้งพยานหลักฐานที่จะอ้างอิงก่อนที่จะนำพยานเข้าสืบ. |
| พยานวัตถุ | น. วัตถุที่อ้างเป็นพยานหลักฐาน. |
| พยานแวดล้อมกรณี | น. พยานหลักฐานทางอ้อมที่อนุมานมาจากพฤติการณ์ต่าง ๆ เพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงอันเป็นประเด็นโดยตรง. |
| พยานเอกสาร | น. เอกสารที่อ้างเป็นพยานหลักฐาน. |
| พิสูจน์ | ก. บ่ง, ชี้แจงให้รู้เหตุผล, เช่น เอาพยานหลักฐานไปพิสูจน์ความจริงในศาล, ทดลองให้เห็นจริง, ทดลองหาความจริง, เช่น มีวิธีพิสูจน์ว่าเป็นผงชูรสแท้หรือไม่. |
| มัดจำ | น. เงินที่มอบไว้แก่คู่สัญญา โดยตกลงว่า ถ้าตนไม่ทำตามสัญญา ให้รับเงินนั้นเสีย เรียกว่า เงินวางมัดจำ, ประจำ ก็ว่า, (กฎ) สิ่งที่ให้ไว้เพื่อเป็นประกันการปฏิบัติตามสัญญา และเป็นพยานหลักฐานว่าได้มีการทำสัญญากันขึ้นแล้ว. |
| สอบสวน | ก. รวบรวมพยานหลักฐานและดำเนินการอย่างอื่นซึ่งพนักงานสอบสวนได้ทำไปเกี่ยวกับความผิดที่กล่าวหา เพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิด และเพื่อจะเอาตัวผู้กระทำผิดมาฟ้องลงโทษ. |
| สืบพยาน | ก. กระบวนการแสวงหาความจริงในศาล โดยวิธีแสดงพยานหลักฐานต่อศาลหรือนำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล. |
| probable evidence | พยานหลักฐานที่น่ารับฟัง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| probative evidence | พยานหลักฐานในประเด็น (ที่ใช้พิสูจน์ได้) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| prima facie evidence; preliminary evidence | พยานหลักฐานเบื้องต้น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| proper evidence | พยานหลักฐานที่ถูกต้อง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| positive evidence | พยานหลักฐานโดยตรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| preliminary evidence; prima facie evidence | พยานหลักฐานเบื้องต้น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| presumptive evidence | พยานหลักฐานที่เป็นข้อสันนิษฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| preponderance of evidence | พยานหลักฐานที่มีน้ำหนักยิ่งกว่า [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| partial evidence | พยานหลักฐานเพียงบางส่วน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| lack of evidence | ขาดพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| lead evidence, to | นำพยานหลักฐานมาสืบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| legal evidence | พยานหลักฐานที่รับฟังได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| law of evidence | กฎหมายลักษณะพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| rebuttable evidence | พยานหลักฐานที่อาจหักล้างได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| relevant evidence | พยานหลักฐานเกี่ยวกับประเด็น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| remoteness of evidence | พยานหลักฐานไกลจากประเด็น, พยานหลักฐานไม่เกี่ยวแก่ประเด็น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| substitutionary evidence | พยานหลักฐานแทน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| spoliation | การทำลายพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| substantial evidence | พยานหลักฐานสำคัญ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| satisfactory evidence | พยานหลักฐานเพียงพอให้เชื่อฟังได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| system, evidence of | พยานหลักฐานแสดงการกระทำความผิดติดนิสัย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| oath in litem | คำสาบานเพื่อพิสูจน์พยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| adduce counter evidence | นำพยานหลักฐานมาสืบแก้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| adduce evidence | นำพยานหลักฐานมาสืบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| adduction | ๑. การนำสืบ๒. การอ้าง (พยานหลักฐาน) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| admissible; admissible evidence | ๑. ที่รับไว้พิจารณาได้, ที่ยอมรับได้๒. ที่อ้างเป็นพยานหลักฐานได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| admissible evidence; admissible | ๑. ที่รับไว้พิจารณาได้, ที่ยอมรับได้๒. ที่อ้างเป็นพยานหลักฐานได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| judicial evidence | พยานหลักฐานที่ศาลรับฟัง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| best evidence rule | หลักว่าด้วยพยานหลักฐานที่ดีที่สุด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| multiple admissibility | การรับเป็นพยานหลักฐานได้หลายกรณี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| clear evidence | พยานหลักฐานชัดแจ้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| conflicting evidence | พยานหลักฐานที่ขัดแย้งกัน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| circumstancial evidence | พยานหลักฐานแวดล้อมกรณี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| corroborating evidence | พยานหลักฐานสนับสนุน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| corroboration | การหาพยานหลักฐานสนับสนุน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| conclusive evidence | พยานหลักฐานอันเป็นที่ยุติ, พยานหลักฐานชัดแจ้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| collateral evidence | พยานหลักฐานประกอบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| demonstrative evidence | พยานหลักฐานที่แสดงชัดแจ้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| demurrer to evidence | การคัดค้านพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| false evidence | พยานหลักฐานเท็จ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| failure of evidence; failure of proof | การไม่สามารถแสดงพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| failure of proof; failure of evidence | การไม่สามารถแสดงพยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| fabricated evidence | พยานหลักฐานที่ทำขึ้น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence | พยานหลักฐาน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| evidence | พยานหลักฐาน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence in rebuttal | พยานหลักฐานเพื่อหักล้าง (พยานหลักฐานอื่น) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence of system | พยานหลักฐานแสดงการกระทำความผิดติดนิสัย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence, circumstancial | พยานหลักฐานแวดล้อมกรณี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence, clear | พยานหลักฐานชัดแจ้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidence, extrinsic | พยานหลักฐานโดยอ้อม (ที่ไม่ปรากฏชัดแจ้งในเอกสาร) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Admissible evidence | พยานหลักฐานที่ยอมรับได้ [TU Subject Heading] |
| Evidence (Law) | พยานหลักฐาน (กฎหมาย) [TU Subject Heading] |
| Evidence tampering | การยุ่งเหยิงต่อพยานหลักฐาน [TU Subject Heading] |
| Evidence, Criminal | พยานหลักฐานในคดีอาญา [TU Subject Heading] |
| Evidence, Expert | พยานหลักฐานจากผู้เชี่ยวชาญ [TU Subject Heading] |
| Exclusionary rule (Evidence) | การไม่รับฟังเป็นพยานหลักฐาน [TU Subject Heading] |
| Evidences, Direct | พยานหลักฐานตรง [การแพทย์] |
| Evidences, Indirect | พยานหลักฐานที่ไม่ตรง [การแพทย์] |
| Evidences, Real | พยานหลักฐานที่แท้จริง [การแพทย์] |
| การอ้างพยานหลักฐาน | [kān āng phayān lakthān] (n) EN: adduction |
| การหาพยานหลักฐานสนับสนุน | [kān hā phayān lakthān sanapsanun] (n, exp) EN: corroboration |
| การไม่สามารถแสดงพยานหลักฐาน | [kān mai sāmāt sadaēng phayān lakthān] (n, exp) EN: inability to produce proof |
| ขาดพยานหลักฐาน | [khāt phayān lakthān] (x) EN: lack of evidence |
| พยานหลักฐาน | [phayān lakthān] (n, exp) EN: evidence ; testimony ; proof FR: témoignage [ m ] ; preuve [ f ] |
| พยานหลักฐานชัดแจ้ง | [phayān lakthān chatjaēng] (n, exp) EN: clear evidence |
| พยานหลักฐานโดยอ้อม | [phayān lakthān dōi øm] (n, exp) EN: indirect evidence ; extrinsic evidence ; extraneous evidence |
| พยานหลักฐานโดยตรง | [phayān lakthān dōitrong] (n, exp) EN: direct evidence |
| พยานหลักฐานไม่พอ | [phayān lakthān mai phø] (n, exp) EN: insufficient evidence |
| พยานหลักฐานอ่อน | [phayān lakthān øn] (n, exp) EN: insufficient evidence |
| พยานหลักฐานเพื่อหักล้าง | [phayān lakthān pheūa haklāng] (n, exp) EN: evidence in rebuttal |
| พยานหลักฐานสนับสนุน | [phayān lakthān sanapsanun] (n, exp) EN: corroborating evidence ; corroborative evidence |
| พยานหลักฐานที่รับฟังได้ | [phayān lakthān thī rapfang dāi] (n, exp) EN: admissible evidence |
| พยานหลักฐานแวดล้อมกรณี | [phayān lakthān waētløm karanī = phayān lakthān waētløm køranī] (n, exp) EN: circumstancial evidence |
| evidence | (n) หลักฐาน, See also: พยานหลักฐาน, Syn. proof, sign |
| prima facie evidence | (n) พยานหลักฐานที่พอเพียง |
| evidence | (เอฟ'วิเดินซฺ) n. หลักฐาน, ความชัดแจ้ง. -Phr. (in evidence ชัดแจ้ง) . vt. ทำให้ชัดแจ้ง, พิสูจน์ให้เห็นด้วยพยานหลักฐาน, Syn. proof |
| evidential | (เอฟวิเดิน'เชิล) adj. ซึ่งเป็นพยานหลักฐาน, ซึ่งเป็นเครื่องแสดง |
| exhibit | (เอกซิบ'บิท) vt. แสดง, แสดงนิทรรศการ, ออกแสดง, อธิบาย, แสดงต่อศาล (พยานหลักฐาน) n. นิทรรศการ, สิ่งที่นำมาแสดงนิทรรศการ., See also: exhibitor, exhibiter n., Syn. display |
| prima facie case | n. คดีที่มีพยานหลักฐานชัดเจนประกอบภายนอก |
| prima facie evidence | n. พยานหลักฐาน ที่พอเพียง |
| attestation | (n) การเป็นพยาน, การให้การ, การรับรอง, พยานหลักฐาน, การปฏิญาณตน |
| confirmation | (n) การยืนยัน, การรับรอง, พยานหลักฐาน |
| evidence | (n) หลักฐาน, ข้อแสดง, พยานหลักฐาน, พยานบุคคล |
| token | (n) เครื่องหมาย, เหรียญ, เบี้ย, ของขวัญ, พยานหลักฐาน, เครื่องแสดง, ของที่ระลึก |
| produce evidence | นำเสนอพยานหลักฐาน |