| กระบี่กระบอง | น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ต่อสู้กันด้วยกระบี่และกระบองเป็นต้น. |
| เข็ดเขี้ยว | ก. ไม่กล้าสู้เพราะเคยต่อสู้กัน แล้วสู้ไม่ได้. |
| ชน ๑ | ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. |
| ต่อแย้ง | ก. ต่อสู้กัน, สู้รบกันไปมา, เช่น รุมกันพุ่งกันแทง เข้าต่อแย้งต่อยุทธ์ โห่อึงอุจเอาไชย (ลอ). |
| ตะลุมบอน | ก. รบประจัญบาน, ต่อสู้กันด้วยอาวุธอย่างชุลมุน, ต่อสู้กันอย่างชุลมุน. |
| ถึงเป็นถึงตาย | ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย. |
| ฟันดาบ | น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ. |
| ยุทธหัตถี | น. การต่อสู้กันด้วยอาวุธบนหลังช้าง เป็นวิธีการรบอย่างกษัตริย์ในสมัยโบราณ เช่น พระนเรศวรทรงทำยุทธหัตถีกับพระมหาอุปราชา, การชนช้าง ก็ว่า. |
| รบรา | ก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง. |
| รุ้ง ๒ | น. ชื่อเหยี่ยวขนาดใหญ่ชนิด Spilornis cheela (Latham) ในวงศ์ Accipitridae มีลายจุดขาวที่หัว ปีก และท้อง มีหงอนขนบริเวณท้ายทอยซึ่งจะแผ่ออกเห็นได้ชัดเจนขณะโกรธ ตกใจ หรือต่อสู้กัน ตัวสีน้ำตาลเข้ม หางสีน้ำตาลพาดขาว ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้บนต้นไม้สูง กินสัตว์ขนาดเล็ก โดยเฉพาะงู, อีรุ้ง ก็เรียก. |
| ละเลงเลือด | ว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด. |
| เลือดตกยางออก | ก. มีบาดแผลถึงเลือดออก เช่น ต่อสู้กันจนถึงเลือดตกยางออก |
| ศึก | น. การใช้กำลังเข้าประหัตประหารกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐหรือประเทศตั้งแต่ ๒ รัฐหรือ ๒ ประเทศขึ้นไป เช่น ศึกชายแดน, การต่อสู้กันระหว่างบุคคลกับบุคคลหรือระหว่างพวกหนึ่งกับอีกพวกหนึ่ง เช่น ศึกล้างบาง ศึกล้างโคตร, โดยปริยายหมายถึงการเกิดขัดแย้งต่อสู้เป็นปฏิปักษ์ขึ้นในใจ เช่น ศึกในอก. |
| ศึกชิงนาง | น. การต่อสู้กันเพื่อให้ได้หญิงมา เช่น ศึกชิงนางระหว่างอิเหนากับท้าวกะหมังกุหนิง. |
| ศึกหน้านาง | น. การวิวาทหรือต่อสู้กันต่อหน้าหญิงที่ตนหมายปอง. |
| สนามรบ | น. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว. |
| สม ๑ | ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย, รับกัน เช่น หัวแหวนสมกับเรือนแหวน |
| สัมประหาร | น. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. |
| สามบาน | น. การแสดงกระบี่กระบองแบบหนึ่ง ใช้อาวุธหลายชนิดเข้าต่อสู้กันโดยไม่จับคู่กับอาวุธชนิดใดชนิดหนึ่ง เช่น กระบองคู่กับดาบสองมือ ง้าวคู่กับดาบดั้ง. |
| ฮึ่ม | โดยปริยายหมายถึงการแสดงอาการขู่. ก. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจ ทำท่าว่าจะลงโทษหรือต่อสู้กัน เช่น เดี๋ยวก็ฮึ่มเสียหรอก เขากำลังฮึ่มเข้าหากัน. |
| battle over | (phrv) ต่อสู้กันในเรื่อง |
| fight against | (phrv) ต่อสู้กัน, See also: ทะเลาะกัน, Syn. fight with |
| fight among | (phrv) ต่อสู้กันในหมู่หรือท่ามกลาง, Syn. fight amongst |
| fight amongst | (phrv) ต่อสู้กันในหมู่หรือท่ามกลาง, Syn. fight among |
| fight on | (phrv) ต่อสู้กันใน (สถานที่) |
| fight over | (phrv) ทะเลาะกันเพื่อ, See also: ต่อสู้กันเพื่อ, แข่งขันกันเพื่อ, Syn. fight about |
| fight through | (phrv) ต่อสู้กันจนรู้ผล, See also: ต่อสู้จนยุติ, Syn. fight out, slug out |
| fight to | (phrv) ต่อสู้กันจนกว่าจะรู้ผล, See also: ต่อสู้จนกว่าอีกฝ่ายจะแพ้หรือตาย |
| gunfight | (n) การยิงต่อสู้กัน |
| make the feathers fly | (idm) ต่อสู้กัน, See also: โต้เถียงกัน |
| make the fur fly | (idm) ต่อสู้กัน, See also: โต้เถียงกัน |
| jostle for | (phrv) ต่อสู้กันเพื่อ, See also: แก่งแย่งกันเพื่อ, ผลักกัน, กระแทกกันเพื่อ |
| melee | (n) การต่อสู้การชุลมุน, See also: การต่อสู้กันพัลวัน, Syn. rumpus, skirmish, scuffle |
| ding-dong | (sl) มีเรื่องกัน, See also: ต่อสู้กัน, ทะเลาะต่อยตีกัน |
| scrummage | (n) การแย่งชิงกัน, See also: การยืนประจัญหน้าแย่งชิงกัน กีฬารักบี้, การต่อสู้กัน, การทะเลาะกัน, Syn. scrum |
| scuffle | (vi) ต่อสู้กันอุตลุด, See also: สู้กันชุลมุน, ตะลุมบอน, Syn. struggle, shuffle, strife |
| scuffle | (n) การต่อสู้กันอุตลุด, See also: การสู้กันชุลมุน, การตะลุมบอน, Syn. struggle, shuffle, strife |
| skirmish | (n) การต่อสู้กันเล็กน้อย, See also: การปะทะกันเล็กน้อย, Syn. encounter, clash, conflict |
| skirmish | (vi) ต่อสู้กันเล็กน้อย, See also: ปะทะกันเล็กน้อย |
| strife | (n) การแข่งขันกัน, See also: การต่อสู้กัน, การขัดแย้งกัน, Syn. conflict, competition, rivalry, struggle, Ant. peace |
| struggle in | (phrv) ต่อสู้กันใน, See also: ดิ้นรนต่อสู้กันใน |
| war | (n) สงคราม, See also: สถานการณ์ต่อสู้กันด้วยอาวุธร้ายแรง, Syn. battle, combat, fight |
| wrestle | (vi) ปล้ำ, See also: ต่อสู้กันอุตลุด, ฟัด, Syn. grapple |
| wrestling | (n) การต่อสู้กันอุตลุด, See also: การฟัดกันอุตลุด |
| contest | (n. คอน'เทสทฺ, -v. คันเทสทฺ') n. การต่อสู้กัน, การแข่งขัน, การโต้แย้ง, การโต้เถียง. vt. ต่อสู้, ดิ้นรน, โต้แย้ง, โต้เถียง. vi.แข่งขัน, โต้เถียง, See also: contester n., Syn. strive |
| discordant | (ดิสคอ'เดินทฺ) adj. ซึ่งขัดแย้งกัน, บาดหมางกัน, ทะเลาะกัน, ต่อสู้กัน, ไม่เข้าหู, ห้วน, Syn. contradictory |
| dogfight | (ดอก'ไฟทฺ) n. การต่อสู้ที่รุนแรง, การต่อสู้อย่างอุตลุด, การต่อสู้กันของเครื่องบิน vi. ต่อสู้อย่างอุตลุด, Syn. fight |
| duel | (ดู'เอิล) n. การดวลกัน, การต่อสู้กัน, การต่อสู้กันตัวต่อตัว., See also: duelistic adj. ดูduel duellistic adj. ดู duel, Syn. contest, contend |
| duelist | (ดู'อะลิสทฺ) n. ผู้ดวลกัน, ผู้ต่อสู้กันตัวต่อตัว., See also: duellist n. ดูduelist dueler n. ดูduelist dueller n. ดูduelist |
| gage | (เกจฺ) n. สิ่งที่ขว้างลงบนพื้นเพื่อแสดงการท้าทายให้ต่อสู้กัน, การท้าทาย, ของประกัน. vt. ประกัน, ให้คำมั่น, Syn. gauge |
| jostle | (จอส'เซิล) vt., vi. กระแทก, ผลัก, ดัน, กระทุ้ง, อยู่ชิดกัน, ต่อสู้กัน, รบกวน., See also: jostler n. -S.justle |
| pit | (พิท) n. หลุม, บ่อ, บ่อแร่, เมล็ดในของผลไม้, ปลัก, ถังดัก, หลุมพราง, รอยโบ๋, รอบโหว่, เหมือง, นรก, อุโมงค์เก็บพืชผล, เล้าสัตว์, สังเวียนไก่หรือสัตว์, เมล็ดในของผลไม้. vt.อาเมล็ดในออก, เก็บไว้ในหลุม, ทำให้เป็นหลุมเป็นบ่อ, ฝังในหลุม, ขุดหลุม, ปล่อยไก่ให้ชนกัน, ทำให้ต่อสู้กันvt. กลายเป็นหลุม |
| rivalry | (ไร'เวิลรี) n. การแข่งขันกัน, การเป็นคู่ต่อสู้กัน, การชิงดีชิงเด่น, การตีเสมอ, See also: rivalrous adj., Syn. competition, contest, duel |
| scrummage | (สครัม'มิจฺ) n. การแย่งชิงกัน, การยืนประจัญหน้าแย่งชิงลูกกัน (ในกีฬารักบี้) , การต่อสู้กัน, การทะเลาะกัน. vi. เข้าแย่งชิงลูกกัน., See also: scrummager n., Syn. scrum |
| skirmish | (สเคอ'มิช) vi., n. (การ) ต่อสู้กันประปราย, ต่อสู้กันระหว่างกลุ่มเล็ก ๆ |
| spar | (สพาร์) n. หินแร่ผลึก, เครื่องเสาหรือไม้กลมที่ใช้ค้ำยึด (เช่นเสากระโดงเรือ, ไม้ใบเรือ) , โครงปีกเครื่องบิน vt. จัดให้มีเครื่องเสาหรือโครงดังกล่าว vi., n. (การ) ต่อยมวย, ชกมวย, ซ้อมมวย, ตั้งหมัด, ต่อยหมัด, (ไก่) ต่อสู้กัน, ทะเลาะ, โต้เถียง. |
| strife | (สไทรฟฺ) n. ความขัดแย้งอย่างรุนแรง, การต่อสู้กัน, การปะทะกัน, การดิ้นรน, การทะเลาะวิวาท, ความสับสนอลหม่าน, ความพยายามเต็มที่, การแข่งขัน, See also: strifeful adj., Syn. discord, conflict-A. peace, concord |
| warring | (วอ'ริง) adj. สู้รบกัน, ทำสงครามกัน, ต่อสู้กัน, Syn. fighting |
| wrestle | (เรส'เซิล) vi., vt., n. (การ) ปล้ำ, ปลุกปล้ำ, ปล้ำกันอุตลุด, ต่อสู้กันอุตลุด, See also: wrestler n., Syn. contend |
| wrestling | (เรส'ลิง) n. กีฬามวยปล้ำ, การปลุกปล้ำ, การต่อสู้กันอุตลุด, การต่อสู้ดิ้นรน, Syn. struggling, contest |
| duel | (n) การประลองฝีมือ, การดวลกัน, การต่อสู้กัน, การประมือกัน |
| duel | (vi) ประลองฝีมือ, ประมือกัน, ดวลกัน, ต่อสู้กัน |
| lists | (n) ที่ซ้อมต่อสู้กันของอัศวิน, สนามกีฬา, สนามรบ |
| militant | (adj) ที่ต่อสู้กัน, เข้มแข็ง, กระฉับกระเฉง, ที่แข็งข้อ |
| militant | (n) ผู้ต่อสู้กัน, ผู้ทำสงคราม |
| tussle | (n) การกอดปล้ำกัน, การเบียดเสียด, การแย่งชิงกัน, การต่อสู้กัน |
| tussle | (vi) กอดปล้ำกัน, เบียดเสียด, แย่งชิงกัน, ต่อสู้กัน |
| versus | (pre) ต่อสู้กัน, ตรงกันข้ามกับ, กับ, ต่อ |