| คนใจบุญ | (n) philanthropist, See also: kind-hearted person, Syn. คนใจบุญสุนทาน, Ant. คนใจบาป, Example: พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ตอนเขาเกิด และได้มีคนใจบุญนำเขามาเลี้ยงจนโต, Count Unit: คน, Thai Definition: คนที่ชอบทำบุญสุนทาน หรือมีความเอื้ออารีต่อผู้ตกทุกข์ได้ยากเสมอ |
| บุญ, บุญ- | ความดี เช่น ปล่อยนกปล่อยปลาเอาบุญ, คุณงามความดี เช่น เขาทำบุญช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก, ช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น เช่น คนใจบุญ, ผลของการทำความดีจากชาติปางก่อน เช่น เขามีบุญจึงเกิดมาบนกองเงินกองทอง. |
| อุดหนุนจุนเจือ | ก. ช่วยพยุงให้อยู่ได้ เช่น เขาเป็นคนใจบุญ คอยอุดหนุนจุนเจือคนตกทุกข์ได้ยากเป็นประจำ. |
| เอาทารย์ | (-ทาน) น. ความมีใจโอบอ้อม, ความเป็นคนใจบุญ, ความเผื่อแผ่. |
| philanthropist | (ฟิแลน'ธระพิสทฺ) n. ผู้มีใจบุญ, คนใจบุญ, ผู้มีใจรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน |
| humanitarian | (n) ผู้มีมนุษยธรรม, คนใจบุญ |
| philanthropist | (n) คนใจบุญสุนทาน, คนใจกุศล |