| กเรนทร, กเรนทร์ | น. พญาช้าง, ช้างที่ควรยกย่อง, เช่น พลคชคณหาญหัก กเรนทรปรปักษ์ ปราบประลัย (สมุทรโฆษ). |
| ศักรินทร์, ศักเรนทร์ | น. พระอินทร์ผู้เป็นใหญ่. |
| ศักรินทร์, ศักเรนทร์ | ดู ศักร-. |
| กรินทร์ | น. พญาช้าง, ช้างที่ควรยกย่อง, เช่น เบื้องนั้นบรรลุผู้เผือกกรินทร์ หนึ่งฤๅ (ลิลิตพยุหยาตรา), ใช้ว่า กเรนทร์ ก็มี. |