(สทิง'คิง) adj. มีกลิ่นเหม็น,ส่งกลิ่นเหม็น,ฉาวโฉ่,น่ารังเกียจ,เลวทราม. -stinkingness n. ###S. foul-smelling,offending [Hope]
/S T IH1 NG K IH0 NG/ [CMU]
(v) /st'ɪŋkɪŋ/ [OALD] [stink]
ส่งกลิ่นเหม็น[Lex2]
กลิ่นเหม็น[Lex2]
เรื่องอื้อฉาว (คำไม่เป็นทางการ)[Lex2]
(สทิงคฺ) {stank/stunk,stunk,stinking,stinks} vi. ส่งกลิ่นเหม็น,รุกราน,เสื่อมทราม,มีจำนวนมาก (โดยเฉพาะเงิน) . vt. ทำให้เหม็น,ไล่ด้วยกลิ่นเหม็น,ได้กลิ่นเหม็นของ n. กลิ่นเหม็น,ความเหม็นโฉ่,ความยุ่งเหยิง,เรื่องอื้อฉาว, ###SW. stinks n. วิชาเคมี [Hope]
(เฟส) {faced,facing,faces} n. ใบหน้า,หน้า,โฉม,รูปโฉม,หน้าตา,ด้านหน้า,ความหน้าด้าน,ความทะลึ่ง,การแสแสร้ง,ชื่อเสียง,ผิวหน้า,การเผชิญหน้า,ส่วนหน้ากว้าง vt. หันหน้าไปทาง,เผชิญหน้าโดยตรง,เผชิญหน้าอย่างกล้าหาญกับ,หงาย (ไพ่) -Phr. (in one's face โดยตรง) vi. หันหน [Hope]
