| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา sphacele มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: shackle) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | shackle | (n) กุญแจมือ, See also: โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, เครื่องพันธนาการ, สิ่งที่ใช้ผูกหรือมัด, สายโซ่, สายยู, Syn. fetter, handcuff, restraint | | shackle | (vt) ใส่กุญแจมือ, See also: ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, Syn. fetter, chain, hobble | | shackle with | (phrv) ล่ามด้วย, See also: ใส่กุญแจ, พันธนาการด้วย, ผูกหรือมัดด้วย, ใส่ตรวนกับ |
| |
| | shackle | (แชค'เคิล) n. กุญแจมือ, โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, ห่วง, เครื่องพันธนาการ, การผูก, การมัด, สิ่งผูกมัด, สายโซ่สมอเรือ, สายยู, อุปสรรค, สิ่งกีดขวาง. vt. ใส่กุญแจมือ, ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, ผูกมัด., See also: shackler n. | | ramshackle | (แรมแชค'เคิล) adj. โคลงเคลง, หลวม, จวนล้ม, ตามอำเภอใจ, ตามอารมณ์ | | unshackle | (อันแ?ค'เคิล) vt. ปลดโซ่ตรวน, ถอดโซ่ตรวน, ทำให้อิสระ, คลาย., Syn. free |
| | shackle | (n) กุญแจมือ, ตรวน, ห่วง, สายยู, โซ่ | | shackle | (vt) ล่ามโซ่, ใส่กุญแจมือ, กีดขวาง, ผูกมัด | | ramshackle | (adj) โคลงเคลง, หลุดลุ่ย, จวนล้ม |
| | | | อันทุ | (n) chain, See also: shackle, fetter, manacles, Syn. โซ่, ตรวน, เครื่องจองจำ, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | ตีตรวน | (v) shackle, See also: fetter, put in chains, restrict, chain, handcuff, hobble, Syn. ใส่ตรวน, จำตรวน, Ant. ถอดตรวน, Example: ผู้คุมกำลังตีตรวนนักโทษแหกคุก, Thai Definition: ใส่ตรวนจำตรวนที่ขาโดยวิธีตีย้ำหัวตะปูที่ห่วงเหล็กสวมขาเพื่อไม่ให้ถ่างออกได้ | | เครื่องพันธนาการ | (n) fetters and handcuffs, See also: shackles, Syn. เครื่องจองจำ, Example: เครื่องพันธนาการจะต้องไม่ใช้เพื่อการลงโทษ ตามข้อกำหนดว่าด้วยมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับปฏิบัติต่อผู้ต้องขัง, Count Unit: เส้น, สาย, Thai Definition: เครื่องสำหรับใส่ไว้กับร่างกายไม่ให้เป็นอิสระได้ |
| | ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage | | จำโซ่ | [jamsō] (v) EN: fetter ; chain ; shackle FR: enchaîner | | โกโรโกโรก | [kōrōkōrōk] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety | | โกโรโกโส | [kōrōkōsō] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety ; tumbledown ; shabby ; simple and crude ; emaciated ; anemic ; wasted ; run-down FR: délabré ; branlant ; bancal ; miteux ; décharné | | โทรม | [sōm] (adj) EN: dilapidated ; shabby ; broken ; worn-out ; rickety ; ruined ; tumbledown ; damaged ; destroyed ; ramshackle FR: délabré |
| | | | shackle | (n) a restraint that confines or restricts freedom (especially something used to tie down or restrain a prisoner), Syn. bond, trammel, hamper | | shackle | (n) a U-shaped bar; the open end can be passed through chain links and closed with a bar |
| | Shackle | n. Stubble. [ Prov. Eng. ] Pegge. [ 1913 Webster ] | | Shackle | n. [ Generally used in the plural. ] [ OE. schakkyll, schakle, AS. scacul, sceacul, a shackle, fr. scacan to shake; cf. D. schakel a link of a chain, a mesh, Icel. skökull the pole of a cart. See Shake. ] 1. Something which confines the legs or arms so as to prevent their free motion; specifically, a ring or band inclosing the ankle or wrist, and fastened to a similar shackle on the other leg or arm, or to something else, by a chain or a strap; a gyve; a fetter. [ 1913 Webster ] His shackles empty left; himself escaped clean. Spenser. [ 1913 Webster ] 2. Hence, that which checks or prevents free action. [ 1913 Webster ] His very will seems to be in bonds and shackles. South. [ 1913 Webster ] 3. A fetterlike band worn as an ornament. [ 1913 Webster ] Most of the men and women . . . had all earrings made of gold, and gold shackles about their legs and arms. Dampier. [ 1913 Webster ] 4. A link or loop, as in a chain, fitted with a movable bolt, so that the parts can be separated, or the loop removed; a clevis. [ 1913 Webster ] 5. A link for connecting railroad cars; -- called also drawlink, draglink, etc. [ 1913 Webster ] 6. The hinged and curved bar of a padlock, by which it is hung to the staple. Knight. [ 1913 Webster ]
Shackle joint (Anat.), a joint formed by a bony ring passing through a hole in a bone, as at the bases of spines in some fishes. [ 1913 Webster ]
| | Shackle | v. t. [ imp. & p. p. Shackled p. pr. & vb. n. Shackling. ] 1. To tie or confine the limbs of, so as to prevent free motion; to bind with shackles; to fetter; to chain. [ 1913 Webster ] To lead him shackled, and exposed to scorn
Of gathering crowds, the Britons' boasted chief. J. Philips. [ 1913 Webster ] 2. Figuratively: To bind or confine so as to prevent or embarrass action; to impede; to cumber. [ 1913 Webster ] Shackled by her devotion to the king, she seldom could pursue that object. Walpole. [ 1913 Webster ] 3. To join by a link or chain, as railroad cars. [ U. S. ] [ 1913 Webster ]
Shackle bar, the coupling between a locomotive and its tender. [ U.S. ] --
Shackle bolt, a shackle. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]
|
| | | | 手枷足枷 | [てかせあしかせ, tekaseashikase] (n) manacles; shackles; fetters [Add to Longdo] | | 束縛 | [そくばく, sokubaku] (n, vs) restraint; shackles; restriction; confinement; binding; (P) [Add to Longdo] | | 足械;足枷(oK);足かせ | [あしかせ, ashikase] (n) fetters; shackles; hobbles; encumbrance, hindrance or burden; trap [Add to Longdo] | | 枷 | [かせ, kase] (n) (1) shackles; fetters; irons; handcuffs; restraint; constraint; (2) bonds (e.g. family); ties; binding relationship; binding relationships; encumbrance [Add to Longdo] | | 羈束 | [きそく, kisoku] (n, vs) fetters; shackles; restraints [Add to Longdo] | | 羈絆;覊絆 | [きはん, kihan] (n) fetters; shackles; restraints; bond; connection [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
