dilapidate | (vt) ปล่อยให้ชำรุด, See also: ทำให้ทรุดโทรม, ทำให้ปรักหักพัง, Syn. impair | dilapidate | (vi) ปล่อยให้ชำรุด, See also: ปล่อยให้พัง, ชำรุด, ทรุดโทรม, Syn. impair | dilapidated | (adj) ซึ่งชำรุดทรุดโทรม, See also: ซึ่งเน่าเปื่อย, ผุพัง, Syn. deteriorated, disintegrated | dilapidation | (n) ความเสียหาย, See also: ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย, Syn. destruction, demolition, ruin | dilapidation | (n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination |
|
| dilapidate | (ดิแลพ'พิเดท) vi., vt. ทำให้ชำรุด, ทำให้พัง, ใช้อย่างฟุ่มเฟือย, ทำให้สูญเสีย. vi. สลักหักพัง, ชำรุด, เน่าเปื่อย., See also: dilapidation n. ดูdilapidate dilapidator n. ดูdilapidate | dilapidated | (ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn. falling |
| | | บุโรทั่ง | (adj) tumbledown, See also: dilapidated, run - down, Syn. เก่าแก่, ทรุดโทรม, เก่า, คร่ำคร่า, โกโรโกโส, Ant. ใหม่เอี่ยม, Example: ฉันไม่อยากนั่งรถบุโรทั่งจะพังไม่พังแหล่ของเขาหรอก แต่เขามีน้ำใจมาส่งก็เลยจำใจมา, Thai Definition: เก่าและทรุดโทรมมาก, Notes: (ปาก) | การชำรุด | (n) dilapidation, See also: ruination, decay, deterioration, decomposition, Syn. การปรักหักพัง, การเสีย, Example: การชำรุดของพระราชวังทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องรีบเข้ามาดำเนินการ, Thai Definition: การเสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป | โกโรโกโส | (adj) dilapidated, See also: ramshackle, tumbledown, rickety, Syn. มอซอ, สกปรก, ซอมซ่อ, รุ่งริ่ง, Example: คุณยายอาศัยอยู่ในบ้านหลังย่อมโกโรโกโสท้ายไร่ | ความทรุดโทรม | (n) dilapidation, See also: decay, decline, Syn. ความชำรุด, ความชำรุดทรุดโทรม, Example: บ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่มีความทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด | โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม | โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม | โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
| ชำรุด | [chamrut] (v) EN: be ruined ; to be damaged ; to be dilapidated ; to be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair | ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage | ชำรุดทรุดโทรม | [chamrutsutsōm] (v, exp) EN: be worn out ; be damaged ; be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair ; be ruined ; be dilapidated ; be tumbledown | ชรา | [charā] (adj) EN: dilapidated ; ruined ; decrepit FR: décrépit | ฟุ่มเฟือย | [fumfeūay] (v) EN: be extravagant with money ; live in luxury ; spend money extravagantly/prodigally/lavishly ; be wasteful FR: dépenser sans compter ; dépenser excessivement ; être prodigue ; être dépensier ; être un dilapidateur ; être un dissipateur | การชำรุด | [kān chamrut] (n) EN: dilapidation | ความชำรุด | [khwām chamrut] (n) EN: dilapidation | ความชำรุดทรุดโทรม | [khwām chamrutsutsōm] (n) EN: dilapidation | โกโรโกโรก | [kōrōkōrōk] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety | โกโรโกโส | [kōrōkōsō] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety ; tumbledown ; shabby ; simple and crude ; emaciated ; anemic ; wasted ; run-down FR: délabré ; branlant ; bancal ; miteux ; décharné |
| | | dilapidate | (v) bring into a condition of decay or partial ruin by neglect or misuse | dilapidation | (n) the process of becoming dilapidated, Syn. ruin |
| Dilapidate | v. t. [ imp. & p. p. Dilapidated p. pr. & vb. n. Dilapidating ] [ L. dilapidare to scatter like stones; di- = dis- + lapidare to throw stones, fr. lapis a stone. See Lapidary. ] 1. To bring into a condition of decay or partial ruin, by misuse or through neglect; to destroy the fairness and good condition of; -- said of a building. [ 1913 Webster ] If the bishop, parson, or vicar, etc., dilapidates the buildings, or cuts down the timber of the patrimony. Blackstone. [ 1913 Webster ] 2. To impair by waste and abuse; to squander. [ 1913 Webster ] The patrimony of the bishopric of Oxon was much dilapidated. Wood. [ 1913 Webster ] | Dilapidate | v. i. To get out of repair; to fall into partial ruin; to become decayed; as, the church was suffered to dilapidate. Johnson. [ 1913 Webster ] | Dilapidated | a. Decayed; fallen into partial ruin; injured by bad usage or neglect. [ 1913 Webster ] A deserted and dilapidated buildings. Cooper. [ 1913 Webster ] | Dilapidation | n. [ L. dilapidatio: cf. F. dilapidation. ] 1. The act of dilapidating, or the state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined, or squandered. [ 1913 Webster ] Tell the people that are relived by the dilapidation of their public estate. Burke. [ 1913 Webster ] 2. Ecclesiastical waste; impairing of church property by an incumbent, through neglect or by intention. [ 1913 Webster ] The business of dilapidations came on between our bishop and the Archibishop of York. Strype. [ 1913 Webster ] 3. (Law) The pulling down of a building, or suffering it to fall or be in a state of decay. Burrill. [ 1913 Webster ] | Dilapidator | n. [ Cf. F. dilapidateur. ] One who causes dilapidation. Strype. [ 1913 Webster ] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |