| กงโก้ | ว. โก่ง ๆ โค้ง ๆ เช่น ยืนกงโก้, หลังโกงไม่น่าดู เช่น ผอมกงโก้ |
| กงโก้ | เกะกะไม่เรียบร้อย เช่น กงโก้กงกก |
| กงโก้ | โกงโก้ ก็ว่า. |
| โก่, โก้ ๑ | ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ. |
| โก้ ๒, โก้หร่าน | ว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ ). |
| โก้เก๋ | ว. หรูหรางามเข้าที (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ ). |
| โก๋ | น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมนํ้าตาลทราย อัดใส่พิมพ์เป็นรูปต่าง ๆ. |
| โกโก้ ๑ | น. ชื่อเครื่องดื่มที่ทำมาจากเมล็ดผลโกโก้. |
| โกโก้ ๒ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Theobroma cacao L. ในวงศ์ Sterculiaceae ดอกเล็ก สีขาวอมเหลืองหรือขาวอมชมพู ออกตามกิ่งและลำต้น ผลคล้ายมะละกอขนาดเล็ก ผิวแข็งขรุขระ สีนํ้าตาล เมล็ดแก่คั่วแล้วบดเป็นผง ใช้ชงเป็นเครื่องดื่มและทำขนมได้. |
| โก่ง | ก. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง, เช่น โก่งศร โก่งคอ, ก่ง ก็ว่า |
| โก่ง | บอกราคาเกินสมควร เช่น โก่งราคา. |
| โก่ง | ว. โค้ง เช่น คิ้วโก่ง, ก่ง ก็ว่า. |
| โก้งเก้ง | ว. มีลักษณะหรือท่าทางสูงโย่งเย่ง. |
| โกงโก้ | ว. กงโก้. |
| โก้งโค้ง | ก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, ก้งโค้ง ก็ว่า. |
| โก้งโค้ง | น. ที่เทลูกบาศก์สกา รูปคล้ายครก. |
| โก่น | ก. ก่น. |
| โก่นสร้าง | ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, ก่นสร้าง ก็ว่า. |
| โก๋น | น. โพรงไม้, รูที่อยู่ตามลำต้นไม้. |
| โก๋น | ว. เรียกผึ้งที่ทำรังในโพรงไม้ ว่า ผึ้งโก๋น. |
| ตะโก้ ๑ | น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมกับแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับนํ้าตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง. |
| ตะโก้ ๒ | น. ชื่อลมทะเลพัดจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือมาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ มักมีในปลายฤดูฝน, ลมพัดหลวง ก็เรียก. |
| ตาโก้ง | น. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอเป็นตาโต ๆ ใช้เป็นโสร่ง, ตาโถง ก็เรียก. |
| บานตะเกียง, บานตะโก้, บานตะไท, บานเบอะ, บานเบิก, บานเบียง, บานแบะ | ว. มากมาย. |
| ปาท่องโก๋ | น. ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งข้าวเจ้ากับนํ้าตาลทราย รูปสี่เหลี่ยม เนื้อคล้ายขนมถ้วยฟู |
| ปาท่องโก๋ | ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งสาลีตัดเป็นท่อน ๆ แล้วจับเป็นคู่ติดกัน ทอดนํ้ามันให้พอง, คนจีนเรียกว่า อิ้วจาก๊วย. |
| ผึ้งโก๋น | น. ผึ้งโพรง. (ดู พรวด ๒). |
| พระรามโก่งศร | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือขวาจีบคว่ำ แขนตึง ระดับไหล่ มือซ้ายจีบหงายข้างเอวด้านขวา เอียงศีรษะข้างขวา. |
| อีโก้ง | น. ชื่อนกขนาดกลางชนิด Porphyrio porphyrio (Linn.) ในวงศ์ Rallidae ลำตัวสีม่วงเหลือบนํ้าเงิน ขนหางด้านล่างสีขาว ช่วงฤดูผสมพันธุ์มีกะบังหน้าผากสีแดงชัดเจน ทำรังแบบง่าย ๆ บนพืชลอยนํ้า หากินพืชและสัตว์เล็ก ๆ ตามบริเวณนั้น. |
| อีโก๊ะ | ดู หมอตาล ที่ หมอ ๓. |
| กง ๓ | ไม้สำหรับดีดฝ้าย มีรูปเหมือนคันธนู เรียกว่า ไม้กง หรือ ไม้กงดีดฝ้าย (เทียบอะหม ไม้กงดีดฝ้าย และ คันกระสุน ว่า กง; พายัพ ว่า โก๋ง ได้แก่ คันกระสุน), เสลี่ยงที่มีพนักโค้งเหมือนกงเรือ เรียกว่า เสลี่ยงกง. |
| ก่ง | ก. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง, เช่น ก่งศร ก่งคอ, โก่ง ก็ว่า. ว. โค้ง เช่น คิ้วก่ง, โก่ง ก็ว่า. |
| ก้งโค้ง | ก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, โก้งโค้ง ก็ว่า. |
| ก่นสร้าง | ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า. |
| กระสุน | น. เครื่องยิงมีคัน ใช้สายโก่งยิงด้วยลูกดินปั้นกลม ซึ่งเรียกว่า ลูกกระสุน |
| ขากอม | (-กอม) ว. ขาโก่ง. |
| ข้าวแขก | น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเปียก มีหน้าคล้ายตะโก้ แต่สีเหลือง มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ. |
| แค่น | ก. ฝืน เช่น แค่นกิน, คะยั้นคะยอ เช่น แค่นให้กิน, ทำไม่เป็นหรือไม่สันทัดแล้วยังอวดดีขืนทำ เช่น แค่นทำ, สะเออะ เช่น ไม่มีเงินยังแค่นแต่งตัวโก้. |
| ช็อกโกเลต, ช็อกโกแลต | น. ขนมหวานทำจากเมล็ดโกโก้ นม และนํ้าตาล มีหลายชนิด. |
| ชิ่ง ๑ | ว. คด, โก่ง, เก, ฉิ่ง, เช่น ขาชิ่ง. |
| ด้วง ๓ | น. ชื่อเครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ยาวประมาณ ๕-๖ เซนติเมตร มีคันยาวประมาณ ๑ เมตร มีสายห่วงติดกับกระบอกส่วนล่าง โยงไปผูกติดกับปลายคัน มีไม้คํ้าอันหนึ่งเพื่อให้คันโก่ง กับไม้ลิ้นพาดปากกระบอกอีกอันหนึ่งทำหน้าที่เสมือนไก สำหรับดักแย้เป็นต้น. |
| ตลาดหน้าคุก | น. ตลาดที่ถือโอกาสขายโก่งราคาแพงกว่าปรกติและผู้ซื้อจำเป็นต้องซื้อ, มักใช้เป็นคำเปรียบเทียบว่า ของแพงเหมือนกับของตลาดหน้าคุก. |
| ตาโถง | น. ตาโก้ง. |
| เท่ | โก้เก๋ เช่น แต่งตัวเท่. |
| พรวด ๒ | (พฺรวด) น. ชื่อผึ้งโพรง ( Apis cerana Fabricius) ในวงศ์ Apidae เป็นผึ้งขนาดกลาง ผึ้งงานลำตัวยาวประมาณ ๑ เซนติเมตร อาศัยอยู่เป็นฝูง ทำรังซ้อนกันหลายชั้นเรียงขนานกันอยู่ในโพรงไม้ กระบอกไม้ ซอกหิน หรือซอกหลังคาบ้านที่ปิดมิดชิด ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรัง ประมาณ ๓๐ เซนติเมตร นำมาเลี้ยงได้เช่นเดียวกับผึ้งพันธุ์, พายัพและอีสานเรียก ผึ้งโก๋น, ผึ้งรวง ก็เรียก. |
| พัดหลวง | น. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒). |
| ภูมิฐาน | (พูมถาน) ว. สง่าผ่าเผย, โก้หรู, เช่น แต่งตัวภูมิฐาน. |
| ยกกลีบ | ก. ยกกลีบผ้าโจงกระเบนข้างหลังให้โก่งขึ้น, รีดกางเกงตามแนวพับด้านหน้าและด้านหลังขาให้เป็นสันขึ้น. |
| ลมพัดหลวง | น. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒). |
| ลืมกลืน | น. ชื่อขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเท้ายายม่อม หรือแป้งถั่วกวนกับน้ำตาลทรายหยอดหน้าด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิอย่างหน้าตะโก้ โรยหน้าด้วยถั่วทองคั่ว. |
