กริ่ง ๑ | (กฺริ่ง) น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น |
กรี๊ด | (กฺรี๊ด) ว. อาการที่เปล่งเสียงร้องดังเช่นนั้นด้วยความตกใจ โกรธ หรือชื่นชมเป็นต้น. |
กรุบ | (กฺรุบ) ว. เสียงดังเช่นนั้นเมื่อเคี้ยวของแข็งที่พอเคี้ยวได้เช่นกระดูกอ่อน ข้อไก่. |
กะเกาะ | ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคาะพระทวารดังกะเกาะก้องกึก (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
กึกกัก | ว. เสียงดังเช่นนั้น, ติด ๆ ขัด ๆ. |
กึง | ว. เสียงดังเช่นนั้น, ดังก้อง. |
กุก | ก. กิริยาที่หนูร้องดังเช่นนั้น เรียกว่า หนูกุก. |
กุกกัก, กุก ๆ กัก ๆ | ว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก, เสียงดังเช่นนั้น. |
กุบกับ | ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
ขลุก ๒, ขลุก ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขุก หรือ ขุก ๆ ก็ว่า, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอย่างเร็ว ในคำว่า กลิ้งขลุก ๆ. |
ขาก ๑ | ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. |
ขุก ๒, ขุก ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขลุก หรือ ขลุก ๆ ก็ว่า. |
โขลก, โขลก ๆ | (โขฺลก) ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงไอโขลก ๆ. |
ครอก ๓ | (คฺรอก) ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงกรนของคนที่หลับ. |
ครืด ๒ | (คฺรืด) ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน. |
ครืดคราด ๑ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก. |
คลั่ก ๒, คลั่ก ๆ | (คฺลั่ก) ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น หม้อข้าวเดือดคลั่ก ๆ. |
ควาก ๒ | (คฺวาก) ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฉีกผ้า. |
คึ่ก, คึ่ก ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ. |
โครก | (โคฺรก) ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
โครกครอก | (โคฺรกคฺรอก) ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
โครกคราก | (โคฺรกคฺราก) ว. เสียงท้องดังเช่นนั้น. |
โครม | (โคฺรม) ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงคนหรือของหนัก ๆ ล้มหรือตกเป็นต้น. |
โครมคราม | (โคฺรมคฺราม) ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
จ้อกแจ้ก | ว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์. |
จำหัน ๒ | เฉกเช่น, ดังเช่น |
จุ ๒, จุ ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดูดลมเข้าปากเพื่อดุ ห้าม หรือเตือนเป็นต้น. |
แจะ ๒ | ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ. |
ฉับ, ฉับ ๆ | เสียงดังเช่นนั้น. |
ฉ่า ๑ | เสียงนํ้าดังเช่นนั้น เช่น พรายสายชลฉ่าเพียง สินธุ์สวรรค์ (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). |
ฉ่าง | ว. เสียงดังเช่นเสียงม้าล่อ. |
ฉาด | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดังเมื่อตบหน้าโดยแรงเป็นต้น. |
ฉี่ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงของที่ทอดนํ้ามัน |
แฉ่ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฝนตกพรำ ๆ เป็นระยะ ๆ หรือเสียงที่เอาโลหะเผาไฟร้อนจุ่มลงในนํ้า. |
แชะ ๒ | น. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสับนกปืน. |
ต๊อก ๓, ต๊อก ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้น |
ตุ้บตั้บ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบกัน. |
ตูม ๓, ตูม ๆ | ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น โดดนํ้าดังตูม เสียงปืนใหญ่ดังตูม ๆ. |
ถุย | ก. ถ่ม เช่น ถุยของในปากออกมา, ถ่มนํ้าลายมีเสียงดังเช่นนั้น |
ถุย | ออกเสียงดังเช่นนั้นแสดงกิริยาดูถูกดูหมิ่น. |
ปง | ว. เสียงดังเช่นนั้น, ปงปัง ก็ว่า. |
ปงปัง | ว. เสียงดังเช่นนั้น, ปง ก็ว่า. |
ปรอด ๆ | (ปฺรอด) ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ขี้ปรอด ๆ. |
ปรี๊ด | (ปฺรี๊ด) ว. อาการที่นํ้าหรือของเหลวพุ่งออกมาโดยแรงจากช่องแคบ ๆ มีเสียงดังเช่นนั้น เช่น น้ำพุ่งปรี๊ด บ้วนนํ้าลายปรี๊ด |
ปัง | ว. เสียงดังเช่นนั้น |
ปี๊ด | ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
ปึง | ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
ปุ ๑ | ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
ปุ๊ | ว. เสียงดังเช่นนั้น. |
ปุก ๒ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว. |