มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| |
| | provincial | (พระวิน'เชิล) adj. เกี่ยวกับจังหวัด, เกี่ยวกับมณฑล, เกี่ยวกับส่วนภูมิภาค, ใจคับแคบ, ไม่สละสลวย, บ้านนอก. n. ชาวต่างจังหวัด, ชาวบ้านนอก, คนใจแคบ. |
|
| | | | | | ภูมิภาค | (adj) provincial | | ส่วนภูมิภาค | (adj) provincial | | ส่วนภูมิภาค | (adj) provincial, Ant. ส่วนกลาง, Example: การจัดการศึกษาส่วนภูมิภาคในสมัยนั้น ใช้วิธีจัดวัดทั้งปวงให้เป็นโรงเรียน | | ต่างจังหวัด | (adj) provincial, See also: up-country, out of town, Example: ทุกคนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าคนใช้สมัยนี้หายากมาก เพราะคนต่างจังหวัดนิยมเข้าทำงานในโรงงานกันหมด, Thai Definition: ที่อยู่ในเขตพื้นที่ปกครองของประเทศที่ไม่ใช่เมืองหลวง | | ต่างจังหวัด | (adj) provincial, See also: upcountry, out of town, regional, inland, Ant. เมืองหลวง, Example: ทุกคนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าคนใช้สมัยนี้หายากมากเพราะคนต่างจังหวัดนิยมเข้าทำงานในโรงงานกันหมด, Thai Definition: ที่อยู่ในเขตพื้นที่ปกครองของประเทศที่ไม่ใช่เมืองหลวง | | ต่างจังหวัด | (adj) provincial, See also: up-country, out of town, Example: ทุกคนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าคนใช้สมัยนี้หายากมาก เพราะคนต่างจังหวัดนิยมเข้าทำงานในโรงงานกันหมด, Thai Definition: ที่อยู่ในเขตพื้นที่ปกครองของประเทศที่ไม่ใช่เมืองหลวง | | ประจำจังหวัด | (adj) provincial, Example: โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนชายประจำจังหวัดเดิม |
| | ภูมิภาค | [phūmiphāk] (adj) FR: provincial | | ประจำจังหวัด | [prajamjangwat] (adj) EN: provincial FR: provincial | | ส่วนภูมิภาค | [suanphūmiphāk] (adj) EN: provincial FR: provincial | | ต่างจังหวัด | [tāngjangwat] (adj) EN: provincial ; up-country ; out of town FR: provincial |
| | | | | 守 | [かみ, kami] (n) (See 国司, 長官・かみ) director (of the provincial governors under the ritsuryo system) #1,747 [Add to Longdo] | | 弁;辨(oK) | [べん, ben] (n) (See 太政官, 弁官) Oversight Department (division of the daijokan responsible for controlling central and provincial governmental offices) #2,917 [Add to Longdo] | | 国境(P);国界;国堺 | [こっきょう(P);くにざかい;こっかい(国界;国堺)(ok), kokkyou (P); kunizakai ; kokkai ( kuni kai ; kuni sakai )(ok)] (n, adj-no) national border; provincial border; (P) #3,982 [Add to Longdo] | | 府中 | [ふちゅう, fuchuu] (n) (1) provincial capital (under the ritsuryo system); provincial office; (2) public place of imperial rule #4,713 [Add to Longdo] | | 国司 | [こくし;くにのつかさ, kokushi ; kuninotsukasa] (n) (See 守・かみ) provincial governor (under the ritsuryo system, any of a group of officials, esp. the director) #8,016 [Add to Longdo] | | 国分寺 | [こくぶんじ, kokubunji] (n) (Nara Era) state-supported provincial temples; (P) #9,340 [Add to Longdo] | | 国府 | [こくふ;こくぶ;こふ, kokufu ; kokubu ; kofu] (n) (1) (こくふ only) (abbr) (See 国民政府) Nationalist Government (of China; i.e. under the Kuomintang); (2) (See 律令制) provincial office (under the ritsuryo system); provincial capital #10,922 [Add to Longdo] | | 夷;戎 | [えびす, ebisu] (n) (1) (arch) (See 蝦夷) peoples formerly of northern Japan with distinct language and culture (i.e. the Ainu); (2) provincial (i.e. a person who lives far from the city); (3) brutish, unsophisticated warrior (esp. used by Kyoto samurai to refer to samurai from eastern Japan); (4) (derog) foreigner; barbarian #13,165 [Add to Longdo] | | 受領 | [ずりょう;ずろう, zuryou ; zurou] (n) provincial governor (from the middle of the Heian period) #15,021 [Add to Longdo] | | 巡業 | [じゅんぎょう, jungyou] (n, vs) provincial tour; (P) #19,461 [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Provincial \Pro*vin"cial\, a. [L. provincialis: cf. F.
provincial. See {Province}, and cf. {Provencal}.]
1. Of or pertaining to province; constituting a province; as,
a provincial government; a provincial dialect.
[1913 Webster]
2. Exhibiting the ways or manners of a province;
characteristic of the inhabitants of a province; not
cosmopolitan; countrified; not polished; rude; hence,
narrow; illiberal. "Provincial airs and graces."
--Macaulay.
[1913 Webster]
3. Of or pertaining to an ecclesiastical province, or to the
jurisdiction of an archbishop; not ecumenical; as, a
provincial synod. --Ayliffe.
[1913 Webster]
4. Of or pertaining to Provence; Provencal. [Obs.]
[1913 Webster]
With two Provincial roses on my razed shoes. --Shak.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Provincial \Pro*vin"cial\, n.
1. A person belonging to a province; one who is provincial.
[1913 Webster]
2. (R. C. Ch.) A monastic superior, who, under the general of
his order, has the direction of all the religious houses
of the same fraternity in a given district, called a
province of the order.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
provincial
adj 1: of or associated with a province; "provincial government"
2: characteristic of the provinces or their people; "deeply
provincial and conformist"; "in that well-educated company I
felt uncomfortably provincial"; "narrow provincial attitudes"
[ant: {cosmopolitan}]
n 1: (Roman Catholic Church) an official in charge of an
ecclesiastical province acting under the superior general
of a religious order; "the general of the Jesuits receives
monthly reports from the provincials"
2: a country person [syn: {peasant}, {provincial}, {bucolic}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
