[ノルウェーご, noruue-go] (n) Norwegian (language) [Add to Longdo]
Result from Foreign Dictionaries (3 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Norwegian \Nor*we"gi*an\, prop. a. [Cf. Icel. Noregr, Norvegr,
Norway. See {North}, and {Way}.]
Of or pertaining to Norway, its inhabitants, or its language.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Norwegian \Nor*we"gi*an\, prop. n.
1. A native of Norway.
[1913 Webster]
2. That branch of the Scandinavian language spoken in Norway.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
Norwegian
adj 1: of or relating to Norway or its people or culture or
language; "Norwegian herring" [syn: {Norwegian}, {Norse}]
n 1: a native or inhabitant of Norway [syn: {Norwegian},
{Norseman}, {Norse}]
2: a Scandinavian language that is spoken in Norway
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย