Result from Foreign Dictionaries (3 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Copulative \Cop"u*la*tive\, n.
1. Connection. [Obs.] --Rycaut.
[1913 Webster]
2. (Gram.) A copulative conjunction.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Copulative \Cop"u*la"tive\, a. [L. copulativus: cf. F.
copulatif.]
Serving to couple, unite, or connect; as, a copulative
conjunction like "and".
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
copulative
adj 1: syntactically connecting sentences or elements of a
sentence; "`and' is a copulative conjunction"
n 1: an equating verb (such as `be' or `become') that links the
subject with the complement of a sentence [syn: {copula},
{copulative}, {linking verb}]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
